1- دیگران به کار نیک او امیدوار باشند.

2- مردم از شرش در امان باشند.

3- زمانیکه برای کسی کاری انجام می¬دهد آن کار را اندک ببیند.

4- زمانیکه کسی برای او کار کوچکی انجام می دهد آن کار را ارزشمند بداند.

5- از برآوردن نیاز دیگران خسته نشود.

6- همیشه به دنبال کسب دانش باشد.

7- در راه خدا فقر را بیشتر از غنا بپذیرد.

8- در راه خدا خواری ظاهری را بر عزت نزد دشمنان خدا بیشتر دوست داشته باشد.

9- از شهرت لذت نبرد.

10- دیگران را از خودش بهتر و پرهیزگارتر نزد خدا بداند.

امام رضا علیه السلام در مورد برترین بندگان خدا اینگونه فرموده اند:

 1- اگر کار نیکی در حق ایشان شد خوشرو باشند.

2- اگر در حق او بدی کردند طلب مغفرت کند.

3- اگر نعمتی به آنها رسید سپاسگزار و شاکر باشد.

4- اگر دچار مصیبتی شدند شکیبایی پیشه کند و از صابرین باشد.

5- و در زمان خشمگین شدن استغفار کند.

که اگر چنین بود، عظمت پیدا می کند و خوش نام می گردد و بر مردم زمانه¬اش سروری می کند.

برگرفته از کتاب زندگانی دوازده امام .ترجمه آقای مقدسی