مدیر وبلاگ
 
آمار واطلاعات
بازدید امروز : 31
بازدید دیروز : 150
کل بازدید : 771837
کل یادداشتها ها : 965
خبر مایه


طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز

1- انسان، در ایام اعتکاف باید روزه بگیرد، بنابراین، کسى که نمى‏تواند روزه بگیرد، مانند، مسافر، مریض و زن حایض یا نفساء و کسى که عمداً روزه نگیرد، اعتکافش صحیح نیست.

2- مسافر و مریض اگر معتکف شوند صحیح نیست ولى زن حایض یا نفساء نه تنها اعتکافش صحیح نیست بلکه به جهت توقف در مسجد گناه کار است .

3- اعتکاف در روز عید فطر و قربان یا دو روزقبل از عید به طورى که روز سوم آن عید باشد صحیح نیست.

4- لازم نیست که روزه، مخصوص به اعتکاف باشد، بلکه هر روزه‏اى باشد صحیح است ، مثلاً در ایام اعتکاف ، روزه قضا یا نذرى یا استیجارى بجا آورد.(1)

5- اگر شخصى نذر کند که در ایام معینى معتکف شود و در همان ایام روزه نذرى یا استیجارى بر عهده او(2) باشد، مى‏تواند در همان اعتکاف ، روزه نذرى یا اجاره‏اى خود را بجاى آورد. ولى اگر نذر اعتکاف بدین گونه بوده است که روزه براى اعتکاف یا به خاطر اعتکاف باشد، کفایت از روزه نذرى یا اجاره‏اى نمى‏کند. (3)

6- انسان مى‏تواند نذر کند، در سفر روزه بگیرد و به نظر برخى مراجع معظم تقلید، حتى هنگام سفر هم مى‏تواند نذر کند که روزه بگیرد و در این صورت اعتکافش صحیح است . به یک استفتاء توجه کنید:

7- س : آیا در مسافرت مى‏شود روزه در سفر را نذر کند؟

آیات عظام خامنه‏اى ، سیستانى ، بهجت : مى تواند.

آیت الله مکارم : اشکال دارد ولى اگر نذر کرد، احتیاط آن است که به نذر خود عمل کند.

آیت الله فاضل: خیر.

8- س : آیا هر گونه روزه، ولو استیجارى و ... براى اعتکاف کافى است ؟

آیت الله فاضل: خیر، بلکه روزه اعتکاف باید به نیت کسى باشد، که اعتکاف به نیت او انجام مى‏گیرد، لذا کفایت روزه استیجارى و غیره براى کسى که در نیت خود اعتکاف نموده محل تأمّل و اشکال است.

آیت الله مکارم : کفایت روزه استیجارى براى اعتکاف مشکل است .

آیت الله بهجت : کافى است .


1- آیت الله مکارم : روزه استیجارى بنابر احتیاط واجب کفایت نمى‏کند.

آیت الله فاضل: بنابر احتیاط واجب ، روزه براى دیگرى خواه استیجارى باشد یا مثلاً فضاى روزه پدر که بر پسر بزرگتر واجب است باشد اگر اعتکاف براى همان کسى که برایش روزه مى گیرد نیست کفایت نمى‏کند.
2- آیت الله فاضل: اگر نذر کرده باشد که ایام معینى معتکف شود نمى‏تواند براى آن ایام روزه استیجارى قبول کند.
3- آیت الله گلپایگانى : مگر آنکه هر دوروزه را قصد کند که در این صورت، اعتکافش صحیح است هر چند به جهت مخالف با نذر گناه کرده است . نظر حضرت آیت الله صافى به دست نیامد.


  

1- این افراد بدون اجازه، نمى‏توانند معتکف شوند:
* زن بدون اجازه شوهرش، در صورتى که اعتکاف موجب از بین رفتن حق او باشد، بنابراین احتیاط واجب (1) اجازه او لازم است.(2)
* فرزند بدون اجازه والدین ، در صورتى که اعتکاف او موجب اذیت و آزار آنان باشد و اگر موجب اذیت و(3) آزار آنها هم نباشد احتیاط مستحب است اجازه بگیرد.(4)
* کسى که در استخدام دیگرى است ؛ مانند برخى از کارگران و کارمندان ، در صورتى که قرار داد اجاره به گونه‏اى است که منفعت اعتکاف را نیز در بر مى‏گیرد؛ یعنى اعتکاف با عمل به اجاره منافات دارد.
2- در اعتکاف ، بلوغ شرط نیست، بنابراین اگر کودک ممیز معتکف شود، صحیح است.


1- آیت الله اراکى : نسبت به دو روز اول اجازه لازم است.
2- آیت الله گلپایگانى ، آیت الله صافى: اجازه لازم است و اگر موجب از بین رفتن حق او نباشد، اجازه او براى اعتکاف لزومى ندارد ولى بدون اجازه شوهر نمى‏تواند از خانه بیرون رود. بنابراین جایز بودن اعتکاف بستگى به اجازه شوهر دارد وچنانچه اجازه ندهد، اعتکاف باطل است .
آیت الله سیستانى : اگر توقف او در مسجد بدون اجازه شوهر حرام باشد، اعتکافش باطل است .
آیت الله خویى: اگر منافات با حق شوهر داشته باشد اجازه او لازم است و اگر منافات نداشته باشد و روزه او مستحبى باشد، بنابراین احتیاط واجب بازهم اجازه لازم است .
3- آیت الله گلپایگانى: بنابر احتیاط واجب، ولى اگر فرزند را نهى کنند و مخالفت با آنان سبب اذیت و آزارشان باشد اعتکاف باطل است .
4- آیت الله اراکى: نسبت به فرزند اجازه والدین شرط است و نسبت به زن اجازه شوهر بنابر احتیاط واجب لازم است.

  

1- انسان مى‏تواند اعتکاف را براى خود یا براى دیگرى بجاى آورد. به قسم دوم ، اعتکاف نیابتى گفته مى‏شود.

2- اعتکاف به نیابت میت بى‏اشکال است ولى به نیابت از انسان زنده، بنابر احتیاط به قصد رجاء ، اشکال ندارد. پس به طور خلاصه مى‏توان در این بخش اعتکاف را اینگونه تقسیم کرد:(1)

اعتکاف‏

1- براى خود

2- براى دیگران : ( به نیابت از میت ---- به نیابت از زنده )

یادآورى :

گرچه روزه به نیابت از انسان زنده صحیح نیست ولى روزه گرفتن در اعتکاف مانند نماز براى طواف است که به تبع عمل دیگر لازم مى‏شود و همچنانکه طواف و نماز آن به نیابت زنده‏ها صحیح است اعتکاف و روزه آن نیز صحیح است .

17- اعتکاف به نیابت از دو یا چند نفر، صحیح نیست، ولى مى‏تواند اعتکاف را به نیت خود بجا آورد و ثواب آن را به دیگران اهدا کند، خواه یک نفر باشد یا چند نفر، زنده یا مرده.

18- س: آیا اعتکاف را به نیابت از کسى که مرده است و یا به نیابت از کسى که زنده است مى‏توان انجام داد؟

آیت الله تبریزى : به نیابت از میت مانعى ندارد ولى به نیابت از حى (زنده) اشکال دارد.


1- آیت الله گلپایگانى : اعتکاف به نیابت از زنده بنابر احتیاط واجب صحیح نیست .
آیت الله مکارم : اعتکاف به نیابت از دیگرى ، زنده یا مرده، به قصد رجاء اشکال ندارد.
حکم اعتکاف به نیابت از زنده در فتاواى حضرت آیت الله صافى ذکر نشده است .

  

1-اعتکاف، همانند سایر عبادات ، باید با نیت و قصد قربت باشد و هرگونه ریا و خودنمایى و قصد غیرالهى آن را باطل مى‏کند.

2- در نیت اعتکاف، قصد وجه شرط نیست؛ یعنى لازم نیست قصد کند که اعتکاف واجب است یا مستحب.

3- کسى که بخواهد در نیت اعتکاف، قصد وجه کند، در اعتکاف واجب نیت وجوب و در اعتکاف مستحب ، نیت استحباب مى‏کند و واجب بودن اعتکاف در روز سوم ضررى ندارد، هر چند بهتر است که از روز سوم نیت وجوب کند.

4- از آغاز تا پایان اعتکاف، باید با نیت و قصد قربت باشد، بنابراین اگر به همین قصد ، اعتکاف را شروع کند صحیح است، همچنین اگر به قصد اینکه فردا معتکف شود به مسجد برود و از اول وقت (طلوع فجر) در آنجا باشد صحیح است.

5- س: زمان نیت اعتکاف چه وقتى مى‏باشد؟ و آیا اول شب مى‏شود نیت کرد؟

آیت الله تبریزى : زمان نیت اعتکاف، وقت شروع اعتکاف است که طلوع فجر مى‏باشد و با استمرار نیت اول شب هم مانعى ندارد.

6- س : آیا در اعتکاف نیازى به قصد نمودن عبادات دیگر هم هست؟

آیت الله صافى: احتیاط مستحب است .

آیت الله مکارم: قصد عبادت دیگرى در آن شرط نیست .

آیت الله بهجت: ظاهراً معتبر است در اعتکاف منضم شدن قصد عبادت دیگرى که خارج از اوست.

7- س : آیا تجدید نیت در روزسوم اعتکاف مستحب لازم است؟

آیت الله صافى: بهتر است که تجدید نیت وجوب نماید.

آیت الله بهجت: تجدید نیت در روزسوم لازم نیست، گرچه احوط است.

آیت الله مکارم : تجدید نیت لازم نیست.


  

 

 "رجب"، ماه خداست؛ ماه پر برکتی است که اعمال بسیاری برای آن ذکر شده است. پیامبراکرم صلوات الله علیه فرمود: هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، مستوجب خشنودی خدا می شود و غضب الهی از او دور می گردد و دری از درهای جهنم بر روی او بسته می شود. اعمال ماه های رجب و شعبان، جهت آماده ساختن روح برای شرکت در میهمانی ماه مبارک رمضان می باشد. برای درک عظمت ماه رمضان باید از قبل خود را آماده نمائیم.

پیامبراکرم(ص) فرمود: ماه رجب، ماه استغفار امت من است. پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است.

اولین شب جمعه ماه رجب را لیلة الرغائب نامند. در این شب ملائک بر زمین نزول می کنند. برای این شب عملی از رسول خدا صلی الله علیه و آله ذکر شده است که فضیلت بسیاری دارد و بدین قرار است:

روز پنج شنبه اول آن ماه - در صورت امکان و بلا مانع بودن-  روزه گرفته شود. چون شب جمعه شد ما بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز اقامه شود که هر دو رکعت به یک سلام ختم می شود و درهر رکعت یک مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره قدر، دوازده مرتبه سوره توحید خوانده شود. و چون دوازده رکعت به اتمام رسید، هفتاد بار ذکر" اللهم صل علی محمد النبی الامی و علی آله" گفته شود. پس از آن در سجده هفتاد بار ذکر" سبوح قدوس رب الملائکة والروح" گفته شود. پس از سر برداشتن از سجده، هفتاد بار ذکر" رب اغفر وارحم و تجاوز عما تعلم انک انت العلی الاعظم" گفته شود. در اینجا می توان حاجت خود را از خدای متعال درخواست نمود. ان شاء الله به استجابت می رسد.

پیامبراکرم صلوات الله علیه در فضیلت این نماز می فرماید: کسی که این نماز را بخواند، شب اول قبرش خدای متعال ثواب این نماز را با زیباترین صورت و با روی گشاده و درخشان و با زبان فصیح به سویش می فرستد. پس او به آن فرد می گوید: ای حبیب من، بشارت بر تو باد که از هر شدت و سختی نجات یافتی. میّت می پرسد تو کیستی؟ به خدا سوگند که من صورتی زیباتر از تو ندیده ام و کلامی شیرین تر از کلام تو نشنیده ام و بویی، بهتر از بوی تو نبوئیده ام. آن زیباروی پاسخ می دهد: من ثواب آن نمازی هستم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به جا آوردی. امشب به نزد تو آمده ام تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود و قیامت بر پا شود، من سایه بر سر تو خواهم افکند.

امید آن است که در پایان این نماز با فضیلت، محتاجان به دعا را فراموش نکنید و ما را نیز از دعای خیر خود محروم ننمایید.

 

" التماس دعا"


  


قال الکاظم (علیه السلام)
رجب نهر فى الجنه اشد بیاضا من اللبن و احلى من العسل فمن صام یوما من رجب سقاه الله من ذلک النهر.
امام کاظم (علیه السلام) فرمود:
رجب نام نهرى است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‏تر هرکس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند از آن نهر به او مى‏نوشاند.


  

روز اوّل رجب
روز شریفى است و در آن چند عمل است اوّل روزه گرفتن روایت شده که حضرت نوح علیه السلام در این روز بکشتى سوار شد و امر فرمود کسانى را که با او بودند روزه بدارند و هر که این رُوز را روزه بدارد آتش جهنّم یکسال راه از او دور شود دوّم غسل کند سیّم زیارت امام حسین علیه السلام کند شیخ روایت کرده از بشیر دَهّان از امام جعفر صادق علیه السلام که فرمود هر که زیارت کند حسین بن علىّعَلیهِماالسَّلام را در روز اوّل رجب بیامرزد خداوند عالَم او را البته چهارم بخواند دعاى طویلى که سیّد در اقبال نقل فرموده پنجم شروع کند به نماز سلمان (رض ) بدین طریق که ده رکعت نماز گذارد و بعد از هر دو رکعت سلام دهد و در هر رکعت یک مرتبه حمد و سه مرتبه سوره توحید وسه مرتبه قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِرُونَ بخواند و بعد از هر سلام دستها را بلند کند و بگوید لا اِله اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ یُحْیى وَیُمیتُ وَهُوَحَىُّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ پس بگوید اَللّهُمَّ لامانِعَ لِما اَعْطَیْتَ وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ وَلا یَنْفَعُ ذَاالْجَدِّ مِنْکَ الْجَدُّ

معبودى نیست جز خداى یگانه که شریک ندارد فرمانروایى از آن او است و ستایش مخصوص او است زنده مى کند و مى میراند و او است زنده اى که هرگز نمیرد هر چه خیر است بدست او است و او بر هر چیزى توانا است * * * * * خدایا جلوگیرىنیست از آنچه تو عطا کنى و عطابخشى نیست براى آنکس که تو منعش کنى و کوشش شخص کوشا او را از تو بى نیاز نکند

پس دستها را بر روى خود کشد و در روز نیمه ماه نیز این نماز را بهمین کیفیّت بخواند لکن

عوض این دعا بعد از عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ بگوید: اِلها واحِدا اَحَدا فَرْدا صَمَدالَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَدا

 آن معبود یگانه یکتاى فرد بى نیازىکه نگرفته است همدم و نه فرزندى
 و در روز آخر ماه نیز چنین کند لکن بعد از عَلى کُلِّشَىْءٍقَدیرٌ بگوید وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ و درود خدا بر محمد و آل پاکیزه اش باد و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى بلند مرتبه و بزرگ

پس دستها را بر روى خود بکشد و حاجت خود را بطلبد و از فوائداین نماز نباید غفلت نمود که آن بسیار است وبدانکه از براى حضرت سلمان نیز نماز دیگرى است در روز اوّل این ماه ده رکعت در هر رکعت حمد یکمرتبه و توحید سه مرتبه با فضیلت بسیار که مجملش آمرزش گناهان و محفوظ بودن از فتنه قبر و عذاب روز قیامت و رفتن جُذام و بَرَص و ذات الجنب از خواننده آن است و سیّد نیز براى این روز چهار رکعت نماز نقل کرده هر که خواهد به اقبال مراجعه کند و در این روز سنه (57 )پنجاه و هفت بقولى ولادت حضرت باقرعلیه السلام واقع شده و لکن مختار داعى در سیّم صفر است و در روز دوّم این ماه بقولى ولادت با سعادت حضرت امام علىّ نقى علیه السلام است سنه 212 و شهادت آن حضرت در سیّم سنه (254) دویست و پنجاه و چهار در سُرَّ مَنْ رَاءى واقع شده ، روز دهم بقول ابن عیّاش ولادت حضرت امام محمّد تقى علیه السلام واقع شده .


  


و بدانکه شب جمعه اوّل ماه رجب را لیلة الرَّغائب مى گویند و از براى آن عملى از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله وارد شده با فضیلت بسیار که سیّد در اقبال و علاّمه در اجازه بنى زهره نقل کرده اند از جمله فضیلت او آنکه گناهان بسیار بسبب او آمرزیده شود و آنکه هر که این نماز را بگذارد چون شب اوّل قبر او شود حقّ تعالى بفرستد ثواب این نماز را بسوى او به نیکوتر صورتى با روى گشاده و درخشان و زبان فصیح پس با وى گوید اى حبیب من بشارت باد تو را که نجات یافتى از هر شدّت و سختى گوید تو کیستى بخدا سوگند که من روئى بهتر از روى تو ندیدم و کلامى شیرینتر از کلام تو نشنیده ام و بوئى بهتر از بوى تو نبوئیدم گوید من ثواب آن نمازم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال بجا آوردى آمدم امشب بنزد تو تا حقّ تو را ادا کنم و مونس تنهائى تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود من سایه بر سر تو خواهم افکند در عرصه قیامت پس خوشحال باش که خیر از تو معدوم نخواهد شد هرگز وکیفیت آن چنان است که روز پنجشنبه اوّل آن ماه را روزه میدارى چون شب جمعه داخل شود ما بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مى گذارى هر دو رکعت به یک سلام و در هر رکعت از آن یک مرتبه حمد و سه مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ مى خوانى و چون فارغ شدى از نماز هفتاد مرتبه مى گوئى اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ الاُْمِّىِّ وَعَلى آلِهِ پس به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گوئى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ پس سر ازسجده برمیدارى وهفتاد مرتبه مى گوئى رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ اِنَّکَ اَنْتَ الْعَلِىُّ الاَعْظَمُ پس باز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گوئى سُبُّوحٌ قُدّوُسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ پس حاجت خود را مى طلبى که انشاءالله برآورده خواهد شد و بدان نیز که در ماه رجب زیارت حضرت امام رضاعلیه السلام مندوبست و اختصاصى دارد چنانچه عمره در این ماه فضیلت دارد و روایت شده که تالى حجّ است در فضیلت و منقول است که جناب علىّ بن الحسین علیه السلام مُعْتَمِر شده بود در ماه رجب و شبانه روز نماز در نزد کعبه مى گذاشت و پیوسته در سجده بود در شب و روز و این ذکر از آن حضرت شنیده مى شد که در سجده مى گفت : عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ.


  

از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله روایت شده که هر که در ماه رجب صد مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ وختم کند آنرا به صدقه ختم فرماید حقّ تعالى براى او برحمت و مغفرت و کسیکه چهارصد مرتبه بگوید بنویسد براى او اجر صد شهید
دهم و نیز از آن حضرت مروى است که کسیکه بگوید در ماه رجب هزار مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ بنویسد خداوند عَزَّ وَجَلَّ براى او صدهزار حسنه و بنا فرماید براى او صد شهر در بهشت
یازدهم روایت است کسى که در رجب در وقت صبح هفتاد مرتبه و در وقت پسین نیز هفتاد مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ و چون تمام کرد دستها را بلند کند و بگوید اَللّهُمَّ اغْفِرْ لى وَتُبْ عَلَىَّ پس ‍ اگر در ماه رجب بمیرد خدا از او راضى باشد و آتش او را مسّ نکند به برکت رجب
دوازدهم در جمیع این ماه هزار مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ مِنْ جَمیعِ الذُّنُوبِ وَالا ثامِ تا خداوند رحمان او را بیامرزد
سیزدهم سیّد در اقبال فضیلت بسیار از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله نقل کرده براى خواندن قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ ده هزار مرتبه یا هزار مرتبه یا صد مرتبه در ماه رجب و نیز روایت کرده که هر که در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ بخواند براى او نورى باشد در قیامت که او را به بهشت بکشاند
چهاردهم سیّد روایت کرده که هر که در ماه رجب یک روز روزه بدارد و چهار رکعت نماز گذارد بخواند در رکعت اوّل صد مرتبه آیة الکرسى و در رکعت دوّم دویست مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ نمیرد تا جاى خود را در بهشت ببیند یا دیده شود براى او
پانزدهم و نیز سیّد روایت کرده از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله که هر که در روز جمعه ماه رجب چهار رکعت نماز کند مابین ظهر و عصر بخواند در هر رکعتى حمد یک مرتبه و آیة الکرسى هفت مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ پنج مرتبه پس ده مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ بنویسد حقّ تعالى براى او از روزیکه این نماز را گذارده تا روزى که بمیرد هرروزى هزارحسنه وعطا فرماید او را به هر آیه اى که خوانده شهرى در بهشت از یاقوت سرخ وبه هر حرفى قصرى در بهشت از دُرّ سفید و تزویج فرماید او را حور العین و راضى شود از او بغیر سخط و نوشته شود از عابدین و ختم فرماید براى او به سعادت و مغفرت ((الخبر)).
شانزدهم سه روز از این ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد زیرا که روایت شده هر که در یکى از ماه هاى حرام این سه روز را روزه بدارد حقّ تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت بنویسد
شصت رکعت نماز در تمام رجب
هفدهم در تمام ماه رجب شصت رکعت نماز کند به این طریق که در هر شب آن دو رکعت بجا آورد بخواند در هر رکعت حمد یک مرتبه و قُلْ یا ایُّهَا الکافِرُونَ سه مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ یک مرتبه و چون سلام دهد دستها را بلند کند و بگوید:

لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَرى کَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ

* * * * * * * * * * * * * * معبودى نیست جز خداى یگانه اى که شریک ندارد خاص او است فرمانروایى و مخصوص

الْحَمْدُ یُحْیى وَیُمیتُ وَهُوَ حَىُّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى

او است ستایش مى میراند و زنده کند و او است زنده اى که نمیرد هر چه خیر است بدست او است و او بر

کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ وَاِلَیْهِ الْمَصیرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

هر چیز توانا است و بسوى او است بازگشت و جنبش و نیرویى نیست مگر بوسیله خداى برتر و بزرگ

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ الاُْمِّىِّ وَ آلِهِ و بکشد دستها را بصورت خود از

خدایا درود فرست بر محمد پیامبر امى (درس نخوانده ) و بر آلش * * * * * * * * * * * * * * *

حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله مرویست که کسى که این عمل را بجا آورد حقّ تعالى دعاى او را مستجاب گرداند و ثواب شصت حجّ و شصت عمره به او عطا فرماید
هیجدهم از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله مروى است کسى که در یک شب از ماه رجب بخواند صد مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ در دو رکعت نماز پس گویا صد سال روزه گرفته در راه خدا و حقّ تعالى در بهشت صد قصر به او مرحمت فرماید هر قصرى در جوار پیغمبرى از پیغمبران عَلیهمُ السلام
نوزدهم و نیز از آن حضرت مرویست که هر که در یک شب از شبهاى رجب ده رکعت نماز کند بخواند در هر رکعتى حمد و قُل یا اءیّهَا الْکافِرُونَ یکمرتبه و توحید سه مرتبه بیامرزد حقّ تعالى هر گناهى که کرده ((الخبر)).
بیستم علاّمه مجلسى در زاد المعاد فرموده که از حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام منقول است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله فرمود که هر که در هر شب و هر روز ماه رجب و شعبان و رمضان سه مرتبه هر یک از حمد و آیة الکرسى و قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِرُونَ و قُلْ هُوَ اللّهُ اءحَدٌ وقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الفَلَقِ وقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ بخواند و سه مرتبه بگوید سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَکْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ و سه مرتبه بگوید اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و سه مرتبه بگوید اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤ مِنینَ وَالْمُؤ مِناتِ و چهارصد مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ خداوند تعالى گناهانش را بیامرزد اگر چه بعدد قطره هاى باران و برگ درختان و کف دریاها باشد ((الخبر)) ونیز علاّمه مجلسى فرموده که در هر شب از شبهاى این ماه هزار مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ وارد شده است


  

مّا اعمال آن پس بر دو قسم است : قسم اوّل اعمال مشترکه آن است که متعلّق به همه ماه است و اختصاصى بروز معیّن ندارد و آن چند امر است :
دعاى امام سجّاد علیه السلام در ایام رجب
اول آنکه در تمام ایّام ماه رجب بخواند این دعا را که روایت شده حضرت امام زین العابدین علیه السلام در

حجر در غُرّه رجب خواند: یا مَنْ یَمْلِکُ حَواَّئِجَ السّاَّئِلینَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى که مالک حاجات خواستارانى

ویَعْلَمُ ضَمیرَ الصّامِتینَ لِکُلِّ مَسْئَلَةٍ مِنْکَ سَمْعٌ حاضِرٌ وَجَوابٌ

و اى که نهاد خاموشان دانى براى هر خواسته اى از جانب تو گوشى شنوا و پاسخى آماده است

عَتیدٌ اَللّهُمَّ وَمَواعیدُکَ الصّادِقَةُ واَیادیکَ الفاضِلَةُ ورَحْمَتُکَ

خدایا به حق وعده هاى راستت و نعمتهاى بسیار و رحمت

الواسِعَةُ فَاَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ واَنْ تَقْضِىَ

وسیعت از تو خواهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و

حَوائِجى لِلدُّنْیا وَالاْخِرَةِ اِنَّکَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ

حوائج دنیا و آخرتم را برآورى که براستى تو بر هرچیز توانایى * * * * * * * * * * * * * *

دعاى حضرت صادق علیه السلام در ایام رجب

دوّم بخواند این دعا راکه حضرت صادق علیه السلام در هر روز ماه رجب مى خواندند خابَ الوافِدُونَ عَلى غَیْرِکَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * نومید شدند آنان که بر دیگرى

وَخَسِرَ المُتَعَرِّضُونَ اِلاّ لَکَ وَضاعَ المُلِمُّونَ اِلاّ بِکَ وَاَجْدَبَ

جز تو وارد شدند و زیانکار شدند کسانى که به غیر از تو رو کردند و تباه گشتند آنانکه جز به درگاه تو فرود آمدند

الْمُنْتَجِعُونَ اِلاّ مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ بابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرّاغِبینَ وَخَیْرُکَ

و گرفتار قحطى شدند کسانى که جز از فضل تو پوییدند در خانه ات به روى مشتاقان باز و خیر و نیکیت

مَبْذُولٌ لِلطّالِبینَ وَفَضْلُکَ مُباحٌ لِلسّاَّئِلینَ وَنَیْلُکَ مُتاحٌ لِلا مِلینَ

به خواستاران عطا شده و فضل و بخششت براى خواهندگان مباح و آزاد است عطایت براى آرزومندان مهیاست

وَرِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاکَ وَحِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ ناواکَ عادَتُکَ

و روزیت حتى براى کسانى که نافرمانیت کنند گسترده است و بردباریت حتى در مورد آنکه به دشمنیت

الاِْحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ وَسَبیلُکَ الاِبْقاَّءُ عَلَى الْمُعْتَدینَ اَللّهُمَّ

برخاسته شامل است شیوه ات نیکى به بدکارانست و راه و رسمت زندگى دادن به سرکشان است خدایا

فَاهْدِنى هُدَى الْمُهْتَدینَ وَارْزُقْنىِ اجْتِهادَ الْمُجْتَهِدینَ

پس مرا به راه راه یافتگان رهبرى کن و کوشش کوشایانرا روزیم کن

وَلاتَجْعَلْنى مِنَالْغافِلینَ الْمُبْعَدینَ واغْفِرْلى یَوْمَالدّینِ

و قرارم مده از بى خبران دور شده از دربارت و در روز جزا گناهم بیامرز * * * * * * *

دعاى امام صادق علیه السلام در ایام رجب
سوّم شیخ در مصباح فرموده مُعَلَّى بن خُنَیْس از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود بخوان درماه رجب

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ صَبْرَ الشّاکِرینَ لَکَ وَعَمَلَ الْخائِفینَ مِنْکَ وَیَقینَ

خدایا از تو خواهم شکیبایى سپاسگزارانت را و کردار ترسانندگانت را و یقین

الْعابِدینَ لَکَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ وَاَنَا عَبْدُکَ الْباَّئِسُ الْفَقیرُ

پرستندگانت را خدایا تو والا و بزرگى و من بنده مستمند بى نواى توام

اَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمیدُ وَاَنَا الْعَبْدُ الذَّلیلُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ

تویى بى نیاز ستوده و منم بنده خوار درگاه خدایا درود فرست بر محمد و آلش

وَاْمْنُنْ بِغِناکَ عَلى فَقْرى وَبِحِلْمِکَ عَلى جَهْلى وَبِقُوَّتِکَ عَلى

و منت نِه بوسیله توانگریت بر فقر و نداریم و به بردباریت بر نادانیم و به نیرویت بر

ضَعْفى یا قَوِىُّ یا عَزیزُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الاْوصیاَّءِ

ناتوانیم اى نیرومند و اى با عزت خدایا درود فرست بر محمد و آل او آن اوصیاء

الْمَرْضیِّینَ وَاکْفِنى ما اَهَمَّنى مِنْ اَمْرِ الدُّنْیا وَالا خِرَةِ یا اَرْحَمَ

پسندیده و کفایت کن آنچه از کار دنیا و آخرتم که مرا به اندوه انداخته اى مهربانترین

الرّاحِمینَ مؤ لف گوید: که سیّد بن طاوُس نیز این دعا را در اقبال روایت کرده و از روایت

مهربانان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

او ظاهر مى شود که این دعا جامعترین دعاها است و در همه اوقات مى توان خواند
دعاى اللَّهُمَّ یَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَةِ در ایّام رجب

چهارم و نیز شیخ فرموده که مستحبّ است بخوانند در هر روز این دعا را اَللّهُمَّ یا ذَاالْمِنَنِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا اى داراى

السّابِغَةِ وَالاْلاَّءِ الْو ازِعَةِ والرَّحْمَةِ الْو اسِعَةِ وَالْقُدْرَةِ الْج امِعَةِ

عطاهاى فراوان و نعمتهاى بخش شده و رحمت گشاده و نیروى تام و تمام

وَالنِّعَمِ الْجَسْیمَةِ وَالْمَواهِبِ الْعَظیمَةِ وَالاْیادِى الْجَمیلَةِ والْعَطایَا

و نعمتهاى بزرگ و موهبتهاى سترگ و بخششهاى نیکو و دهشتهاى کامل

الْجَزیلَةِ یا مَنْ لا یُنْعَتُ بِتَمْثیلٍ وَلا یُمَثَّلُ بِنَظیرٍ وَلا یُغْلَبُ بِظَهیرٍ یا

اى که به تمثیل و مثال آوردن وصفت نتوان کرد و اى که به نظیرى تشبیهت نتوان نمودن و اى که با کمک گرفتن هم مغلوب

مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ وَاَلْهَمَ فَاَنْطَقَ وَابْتَدَعَ فَشَرَعَ وَعَلا فَارْتَفَعَ وَقَدَّرَ

نشوى اى که آفرید و روزى داد و الهام کرده گویایش کرد و ابداع کرده سپس شروع کرد و برتر شد پس مرتفع گردید و اندازه

فَاَحْسَنَ وَصَوَّرَ فَاَتْقَنَ وَاحْتَجَّ فَاَبْلَغَ وَاَنْعَمَ فَاَسْبَغَ وَاَعْطى فَاَجْزَلَ

گرفت و نیکو گرفت و نقش بندى کرد پس محکم ساخت و حجت آورد و آنرا رساند و نعمت داد و فراوانش کرد و عطاکرده وآنرا

وَمَنَحَ فَاَفْضَلَ یا مَنْ سَما فِى الْعِزِّ فَفاتَ نَواظِرَ الاْبْصارِ وَدَنا فِى

افزون کرد و بخشید و زیاده بخشید اى که در عزت چنان بالا است که از دیدگاه چشمها در گذشته و در

الُّلطْفِ فَجازَ هَواجِسَ الاْفْکارِ یا مَنْ تَوَحَّدَ باِلْمُلکِ فَلا نِدَّ لَهُ فى

لطف چنان نزدیک است که از آنچه در افکار خطور کند گذشته اى که در فرمانروایى یکتا است که همتایى براى او در

مَلَکُوتِ سُلْطانِهِ وَتفَرَّدَ بِالاْلاَّءِ وَالْکِبرِی اَّءِ فَلا ضِدَّ لَهُ فى جَبَرُوتِ

قلمرو سلطنتش نیست و به بخششها و بزرگوارى یگانه است که رقیبى براى او در جبروت

شَاْنِهِ یا مَنْ حارَتْ فى کِبْرِیاَّءِ هَیْبَتِهِ دَقایِقُ لَطایِفِ الاْوْهامِ

مقامش نیست اى که در بزرگى هیبتش ریزه کاریهاى دقیق اندیشه ها سرگردان گشته و دیده هاى تیزبینان در مقام

وَانْحَسَرَتْ دُونَ اِدْراکِ عَظَمَتِهِ خَطایِفُ اَبْصارِ الاْنامِ یا مَنْ عَنَتِ

ادراک عظمتش وامانده است اى که چهره ها در برابر هیبتش زبون گشته و گردنها در

الْوُجُوهُ لِهَیْبَتِهِ وَخَضَعَتِ الرِّقابُ لِعَظَمتِهِ وَوجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ

مقابل عظمتش خاضع شده و دلها از ترسش هراسان گشته است از

خیفَتِهِ اَسئَلُکَ بِهذِهِ الْمِدْحَةِ الَّتى لا تَنْبَغى اِلاّ لَکَ وَبِما وَاَیْتَ بِهِ

تو خواهم به حق همین ستایشى که جز براى تو شایسته دیگرى نیست و بدانچه

عَلى نَفْسِکَ لِداعیکَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ وَبِما ضَمِنْتَ الاِجابَةَ فیهِ عَلى

بر عهده خود گرفته اى براى خوانندگانت از مؤ منین و بدانچه اجابت آنرا بر

نَفْسِکَ لِلدّاعینَ یا اَسْمَعَ السّامِعینَ وَاَبْصَرَ النّاظِرینَ وَاَسْرَعَ

خویش ضمانت کرده اى براى خوانندگان اى شنواترین شنوایان و اى بیناترین بینایان و اى سریعترین

الْحاسِبینَ یا ذَاالْقُوَّةِ الْمتینَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَعَلى

حسابگران اى که داراى نیرویى محکم هستى درود فرست بر محمد خاتم پیمبران و بر

اَهْلِ بَیْتِهِ وَاقْسِمْ لى فى شَهْرِنا هذا خَیْرَ ما قَسَمْتَ وَاحْتِمْ لى فى

خاندان او و قسمت من کن در این ماه بهترین قسمتهایى که کرده اى و مسلّم کن برایم در آنچه

قَضاَّئِکَ خَیْرَ ما حَتَمْتَ وَاخْتِمْ لى بِالسَّعادَةِ فیمَنْ خَتَمْتَ وَاَحْیِنى

مقدر کرده اى بهترین چیزى را که مسلّم کرده اى ومُهرکن زندگیم را به خوشبختى در زمره کسانى که زندگیشان را مُهر کرده اى

ما اَحْیَیْتَنى مَوْفُوراً وَاَمِتْنى مَسْرُوراً وَمَغْفُوراً وَتوَلَّ اَنْتَ نَجاتى

و زنده ام بدار تا زمانى که زنده ام دارى پرروزى باشم و در حال شادمانى و آمرزیدگى بمیرانم و خودت عهده دار نجاتم

مِنْ مُسائَلَةِ الْبَرْزَخِ وَادْرَاءْ عَنّى مُنْکَراً وَنَکیراً وَاَرِ عَیْنى مُبَشِّراً

از سؤ ال و جواب برزخ بشو و منکر و نکیر را از من دفع کن و مبشر

وَبَشیراً وَاجْعَلْ لى اِلى رِضْوانِکَ وَجِنانِکَ مَصیراً وَعَیْشاً قَریراً

و بشیر (دو فرشته رحمت ) را به چشمم آر و قرار ده برایم راهى بسوى رضوان و بهشتت و زندگى خوش و خرّمت

وَمُلْکاً کَبیْراً وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ کَثیراً مؤ لف گوید: که این دعائى است

و فرمانروایى بزرگت و درود فرست بر محمد و آلش بسیار * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

که در مسجد صَعْصَعهْ نیز خوانده میشود
دعا از ناحیه مقدسه بدست محمد بن عثمان بن سعید در ایّام رجب
شیخ روایت کرده که بیرون آمد از ناحیه مُقَدّسه بر دست شیخ کبیر ابى جعفر محمّد بن عثمان بن سعید (رض ) این توقیع شریف بخوان در هر روز از ایّام رجب :
بنام خداى بخشاینده مهربان

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ بِمَعانى جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِکَ

خدایا از تو خواهم به حق معانى تمام آنچه بوسیله آنها والیان فرمان تو را خوانند

الْمَاْمُونُونَ عَلى سِرِّکَ الْمُسْتَبْشِرُونَ بِاَمْرِکَ الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِکَ

آنان که امین بر سر پنهانى تو هستند و به دستورت مژده جویند و نیرویت را توصیف کنند و عظمتت

الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِکَ اَسئَلُکَ بِما نَطَقَ فیهِمْ مِنْ مَشِیَّتِکَ فَجَعَلْتَهُمْ

را آشکارا اعلام کنند از تو خواهم بدانچه گویا شده درباره ایشان از اراده ات و بدین سبب ایشان را

مَعادِنَ لِکَلِماتِکَ وَاَرْکاناً لِتَوْحیدِکَ وَآیاتِکَ وَمَقاماتِکَ الَّتى

معادن کلمات خویش و پایه هاى یگانگى و نشانه ها و مقامات خویش قرارشان دادى آن مقاماتى که در هیچ جا

لاتَعْطیلَ لَها فى کُلِّ مَکانٍ یَعْرِفُکَ بِها مَنْ عَرَفَکَ لا فَرْقَ بَیْنَکَ

تعطیل ندارد و هرکه تو را بشناسد بوسیله آنها شناخته میان تو و آنها فرقى نیست

وَبَیْنَها اِلاّ اَنَّهُمْ عِبادُکَ وَخَلْقُکَ فَتْقُها وَرَتْقُها بِیَدِکَ بَدْؤُها مِنْکَ

جز اینکه ایشان بندگان تو و مخلوق تواءند و فتق و رتق کارشان بدست تو است شروعشان از جانب تو

وَعَوْدُها اِلَیْکَ اَعْضادٌ واَشْهادٌ ومُناةٌ واَذْوادٌ وَحَفَظَةٌ وَرُوّادٌ فَبِهمْ

و بازگشتشان بسوى تو است کمک کاران و گواهان و میزانها و مدافعان و نگهبانان وبازرسان هستند که بدیشان

مَلاَْتَ سَماَّئَکَ وَاَرْضَکَ حَتّى ظَهَرَ اَنْ لا اِلهَ إ لاّ اَنْتَ فَبِذ لِکَ اَسْئَلُکَ

آسمان و زمینت را پر کرده اى تا معلوم شد که معبودى جز تو نیست پس بدان وسیله از تو مى خواهم

وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَبِمَقاماتِکَ وَعَلاماتِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى

و به جاهاى عزیز و ارجمند نزول رحمتت و به مقامات و نشانه هایت که درود فرستى بر

مُحَمَّدٍ وَآلِهِ واَنْ تَزیدَنى ایماناً وَتَثْبیتاً یاباطِناً فى ظُهُورِهِ وَظاهراً

محمد و آلش و ایمان و پایداریم را (در دین ) بیفزایى اى که در عین آشکارى نهانى و اى که در عین نهانى

فى بُطُونِهِ وَمَکْنُونِهِ یا مُفَرِّقاً بَیْنَ النُّورِ وَالدَّیْجُورِ یا مَوْصُوفاً بِغَیْرِ

و مستورى آشکارى اى جداکننده نور و ظلمت اى که بدون رسیدن به کنه و

کُنْهٍ وَمَعْرُوفاً بِغَیْرِ شِبْهٍ حاَّدَّ کُلِّ مَحْدُودٍ وَشاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ وَمُوجِدَ

و حقیقت تو را وصف کنند و بدون شبیه تو را بشناسند اندازه گیر هر چیز محدود و گواه هر گواهى شده و هستى ده

 

مَعْبُودٍ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْجُودِ یا مَنْ لا یُکَیَّفُ بِکَیْفٍ وَلا یُؤَیَّنُ بِاَیْنٍ

اى شایسته بزرگى و بخشش اى که به وصف و چگونگى درنیایى و در جایى جایگیر نشوى

یا مُحْتَجِباً عَنْ کُلِّ عَیْنٍ یا دَیْمُومُ یا قَیُّومُ وَعالِمَ کُلِّ مَعْلُومٍ صَلِّ

اى در پرده از هر دیده اى جاویدان اى پایدار و اى داناى هر دانسته درود فرست

عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَعَلى عِبادِکَ الْمُنْتَجَبینَ وَبَشَرِکَ الُْمحْتَجِبینَ

بر محمد و آلش و بر بندگان برگزیده ات و انسانهایت که در پرده اند

وَمَلاَّئِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ وَالْبُهْمِ الصّ اَّفّینَ الْح اَّفّینَ وَب ارِکَ لَن ا فى

و فرشتگان مقربت و گمنامان صف زده و مهیاى فرمانت و مبارک کن بر ما در این

شَهْرِنا هذَا الْمُرَجَّبِ الْمُکَرِّمِ وَما بَعْدَهُ مِنَ الاْشْهُرِ الْحُرُمِ وَاَسْبِغْ

ماه بزرگ و گرامى و ماههاى حرام و پس از آن و فراوان کن

عَلَیْنافیهِالنِّعَمَ وَاَجْزِلْ لَنافیهِ الْقِسَمَ وَاَبْرِرْ لَنافیهِ الْقَسَمَ بِاسْمِکَ الاْعْظَمِ

در این ماه بر ما نعمتها را و سرشار کن در آن براى ما سهمها را و سوگندهاى ما را در این ماه به انجام رسان به حق نام اعظم

الاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْکْرَمِ الَّذى وَضَعْتَهُ عَلىَ النَّهارِ فَاَضاَّءَ وَعَلَى اللَّیْلِ

و بزرگترت که برتر و گرامى ترین نامها است آن نامى را که بر روز نهادى و روشن گشت و بر شب گذاردى

فَاَظْلَمَ وَاغْفِرْ لَنا ما تَعْلَمُ مِنّا وَما لا نَعْلَمُ وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَیْرَ

پس تاریک شد و بیامرز براى ما آنچه تو از ما دانى و آنچه را ما ندانیم و نگاهمان دار از گناهان به بهترین

الْعِصَمِ وَاکْفِنا کَوافِىَ قَدَرِکَ وَامْنُنْ عَلَیْنا بِحُسْنِ نَظَرِکَ وَلا تَکِلْنا

نگهدارى و باکفایت خویش ما را از کفایت قضا و قدرت بى نیاز کن و با نیک نظرى خود بر ما منت نه و ما را

اِلى غَیْرِکَ وَلا تَمْنَعْنا مِنْ خَیْرِکَ وَبارِکَ لَنا فیما کَتَبْتَهُ لَنا مِنْ

به غیر خودت وامگذار و از خیر و نیکیت منعمان مفرما و مبارک گردان براى ما در آنچه از

اَعْمارِنا واَصْلِحْ لَنا خَبیئَةَ اَسْرارِنا واَعْطِنا مِنْکَ الاْمانَ وَاْستَعْمِلْنا

عمرمان مقدر فرموده اى و اصلاح گردان براى ما اسرار پوشیده مان را و از جانب خود به ما ایمنى و امان ببخش و ما را

بِحُسْنِ الاْ یمانِ وَبَلِّغْنا شَهْرَ الصِّیامِ وَما بَعْدَهُ مِنَ الاْیّامِ وَالاْعْوامِ

با ایمان خوب به کار وادار و برسان ما را به ماه روزه و روزها و سالهاى بعد از آن

یا ذَا الْجَلالِ والاِکْرام

اى داراى جلالت و بزرگوارى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دعا از ناحیه مقدسه بدست شیخ ابوالقاسم در ایام رجب
ششم و نیز شیخ روایت کرده که بیرون آمد از ناحیه مقدسه بر دست شیخ ابو القاسم (رض ) این دعاء در ایّام رجب :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا من از تو خواهم

بِالْمَوْلُودَیْنِ فى رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلی الثانى وَابْنِهِ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ

به حق دو مولود در ماه رجب یعنى محمد بن على دوم (حضرت جواد) و فرزندش على بن محمد آن امام

الْمُنْتَجَبِ وَاَتَقَرَّبُ بِهِما اِلَیْکَ خَیْرَ الْقُرَبِ یا مَنْ اِلَیْهِ الْمَعْرُوفُ

برگزیده و تقرب جویم بوسیله آن دو بسویت به بهترین تقرب اى که از او احسان و نیکى

طُلِبَ وَفیما لَدَیْهِ رُغِبَ اَسئَلُکَ سُؤ الَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ اَوْبَقَتْهُ

جویند و همه آنچه را نزد او است راغبند از تو خواهم خواستن خطاکار و گنهکارى که

ذُنُوبُهُ وَاَوْثَقَتْهُ عُیُوبُهُ فَطالَ عَلَى الْخَطایا دُؤُبُهُ وَمِنَ الرَّزایا

گناهانش او را به نابودى کشانده و عیبهایش او را در بند افکنده و شیوه اش بر خطاکارى طولانى شده وکارهایش با رنج وبلا

خُطُوبُهُ یَسْئَلُکَ التَّوْبَةَ وَحُسْنَ الاْوْبَةِ وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ وَمِنَ

آمیخته از تو پذیرش توبه و نیکویى هنگام بازگشت و جدایى از گناه و رهایى از

النّارِ فَکاکَ رَقَبَتِهِ وَالْعَفْوَ عَمّا فى رِبْقَتِهِ فَاَنْتَ مَوْلاىَ اَعْظَمُ اَمَلِهِ

آتش و گذشتن تو را از آنچه در گردن دارد خواهان است پس تویى اى مولاى من بزرگترین آرزو

وَثِقَتُِهُِ اَللّهُمَّ واَسئَلُکَ بِمَساَّئِلِکَ الشَّریفَةِ وَ وَساَّئِلِکَ الْمُنیفَةِ اَنْ

وتکیه گاهش خدایا از تو خواهم به حق مساءله هاى شریفت و وسیله هاى والایت که مرا

تَتَغَمَّدَنى فى هذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْکَ واسِعَةٍ وَنِعْمَةٍ وازِعَةٍ وَنَفْسٍ

در این ماه فراگیرى به رحمت وسیعت و نعمت بخش شده ات و نفس قانعى به من بدهى که قانع باشد بدانچه

بِما رَزَقْتَها قانِعَةٍ اِلى نُزُولِ الحافِرَةِ وَمَحَلِّ الاْخِرَةِ وَما هِىَ اِلَیْهِ

روزیش کرده اى تا آن هنگام که به گور درآید و به جایگاه آخرت و آنچه سرانجام او است

صاَّئِرَةٌ

برود * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

زیارت رجبیه
هفتم و نیز شیخ روایت کرده از جناب ابوالقاسم حسین بن روح (رض ) که نایب خاص حضرت صاحب الا مرعلیه السلام است که فرمود زیارت کن در هر مشهدى که باشى از مشاهد مشرّفه در ماه رجب به این زیارت مى گوئى چون داخل شدى :

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَشْهَدَنا

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ستایش خدایى را سزاست که ما را

مَشْهَدَ اَوْلِیاَّئِهِ فى رَجَبٍ وَاَوْجَبَ عَلَیْنا مِنْ حَقِّهِمْ ما قَدْ وَجَبَ

در ماه رجب به زیارتگاه اولیائش رسانید و واجب کرد بر ما از حق ایشان آنچه را که واجب بود

وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَعَلى اَوْصِیاَّئِهِ الْحُجُبِ اَللّهُمَّ

و درود خدا بر محمد برگزیده و بر اوصیاء در پس پرده اش خدایا

فَکَما اَشْهَدْتَنا مَشْهَدَهُمْ فَاَنْجِزْ لَنا مَوْعِدَهُمْ وَاَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ غَیْرَ

چنانچه ما را موفق به زیارت مرقدشان کردى پس وعده آنها را نیز درباره ما وفا کن و ما را در جاى ورود آنها

مُحَلَّئینَ عَنْ وِرْدٍ فى دارِ الْمُقامَةِ وَالْخُلْدِ وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ اِنّى [قَدْ]

وارد کن نه اینکه ما را از ورود در خانه اقامت و خلود دور سازند سلام بر شما که براستى

قَصَدْتُکُمْ وَاعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْئَلَتى وَحاجَتى وَهِىَ فَکاکُ رَقَبَتى مِنَ

من شما را مقصود خویش قرار داده و در خواسته و حاجتم به شما تکیه کردم و آن حاجت و خواسته ام آزادیم از

النّارِ وَالْمَقَرُّ مَعَکُمْ فى دارِ الْقَرارِ مَعَ شیعَتِکُمُ الاْبْرارِ وَالسَّلامُ

آتش دوزخ و جایگیر شدنم با شما است در خانه همیشگى با شیعیان نیکوکارتان و سلام

عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ اَنَا سائِلُکُمْ وَآمِلُکُمْ فیما

بر شما به خاطر آن شکیبایى که کردید و چه نیکو است سرانجام آن خانه بهشت ، من از شما خواهم و آرزومند

اِلَیْکُمُ التَّفْویضُ وَعَلَیْکُمُ التَّعْویضُ فَبِکُمْ یُجْبَرُ الْمَهیضُ وَیُشْفَى

شمایم درآن چیزهایى که دراختیار شما است وتعویض آن برعهده شمااست پس بوساطت شماجوش خورد استخوان شکسته

الْمَریضُ وَما تَزْدادُ الاْرْحامُ وَما تَغیضُ اِنّى بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ

و درمان شود شخص بیمار و آنچه در رحم ها زیاد گردد یا کم شود همانا من به راز شما معتقدم

وَلِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ وَعَلَى اللّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ فى رَجْعى بِحَوائِجى

و به گفتار شما تسلیمم و خدا را به شما قسم مى دهم که از اینجا که بازگردم حوائجم را گرفته

وَقَضائِها وَاِمْضائِها وَاِنْجاحِها وَاِبْراحِها وَبِشُؤُنى لَدَیْکُمْ

وبرآورده شده و به امضاء رسیده باشد و بدانها کامیاب گشته و سختیش رفع شده باشد و نیز درباره کارهایم نزد شما

وَصَلاحِها وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ سَلامَ مُوَدِّعٍ وَلَکُمْ حَوائِجَهُ مُودِعٌ

و اصلاحش را از او خواهم و سلام بر شما سلام خداحافظى کننده اى که حاجتهاى خود را نزد شما سپرده

یَسْئَلُ اللّهَ اِلَیْکُمُ الْمَرْجِعَ وَسَعْیُهُ اِلَیْکُمْ غَیْرُ مُنْقَطِعٍ وَاَنْ یَرْجِعَنى مِنْ

و از خدا خواهد که دوباره نزد شما آید و راهش بسوى شما بریده نشود و نیز خواهم که خدا مرا از

حَضْرَتِکُمْ خَیْرَ مَرْجِعٍ اِلى جَنابٍ مُمْرِعٍ وَخَفْضٍ مُوَسَّعٍ وَدَعَةٍ

محضر شما به بهترین وجهى برگرداند، برگرداند بسوى جایى سرسبز و خرم و زندگانى وسیع و گوارا

وَمَهَلٍ اِلى حینِ الاْجَلِ وَخَیْرِ مَصیرٍ وَمَحَلٍّ فى النَّعیمِ الاْزَلِ

و در خوشى و آسایش تا هنگام رسیدن مرگ و بهترین سرانجام و جایگاه در بهشت پرنعمت ازلى

وَالْعَیْشِ الْمُقْتَبَلِ وَدَوامِ الاُْکُلِ وَشُرْبِ الرَّحیقِ وَالسَّلْسَلِ وَعَلٍّ

و زندگى آینده و خوراکیهاى همیشگى و نوشیدن شراب و آب پاکیزه و گوارا در چند بار

وَنَهَلٍ لا سَاَمَ مِنْهُ وَلا مَلَلَ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ وَتَحِیّاتُهُ عَلَیْکُمْ

و یکبار که نوشیدنش خستگى و ملال نیاورد و رحمت خدا و برکات و تحیتهاى او بر شما باد

حَتّىَ الْعَوْدِ اِلى حَضْرَتِکُمْ والْفَوزِ فى کَرَّتِکُمْ وَالْحَشْرِ فى زُمْرَتِکُمْ

تا هنگام بازگشت من به نزد شما و رستگار شدن در زمان رجعت شما و محشور شدن در زمره شما

وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ عَلَیْکُمْ وَصَلَواتُهُ وَتَحِیّاتُهُ وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ

و رحمت خدا و برکاتش و درودها و تحیاتش بر شما باد و او ما را بس است و نیکو

الْوَکیلُ

وکیلى است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دعاى یَا مَنْ اءرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ
هشتم سیّد بن طاوس روایت کرده از محمد بن ذکوان که معروف به سجّاد است
براى آنکه آنقدر سجده کرد و گریست در سجود که نابینا شد گفت عرض کردم به حضرت صادق علیه السلام فداى تو شوم این ماه رجب است تعلیم بنما مرا دعائى در آن که حقّ تعالى مرابه آن

نفع بخشد حضرت فرمود بنویس بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ بگو در هر روز از رجب درصبح و شام و در عقب نمازهاى روز و شب یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَآمَنُ سَخَطَهُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اى که براى هر خیرى به او امید دارم و از خشمش

عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ یا مَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ یا

در هر شرى ایمنى جویم اى که مى دهد (عطاى ) بسیار در برابر (طاعت ) اندک اى که عطا کنى به هرکه از تو خواهد اى

مَنْ یُعْطى مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً اَعْطِنى

که عطا کنى به کسى که از تو نخواهد و نه تو را بشناسد از روى نعمت بخشى و مهرورزى عطا کن به من

بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَةِ وَاصْرِفْ عَنّى

به خاطر درخواستى که از تو کردم همه خوبى دنیا و همه خوبى و خیر آخرت را و بگردان از من

بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَةِ فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما

به خاطر همان درخواستى که از تو کردم همه شر دنیا و شر آخرت را زیرا آنچه تو دهى چیزى کم ندارد (یا کم نیاید) و

اَعْطَیْتَ وَزِدْنى مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ راوى گفت پس گرفت حضرت محاسن

بیفزا بر من از فضلت اى بزرگوار * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شریف خود را در پنجه چپ خود و خواند این دعا را به حال التجا و تضرّع به حرکت دادن انگشت سبّابه دست

راست پس گفت بعد از این یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ یا ذَاالنَّعْماَّءِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى صاحب نعمت

وَالْجُودِ یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتى عَلَى النّارِ

و جود اى صاحب بخشش و عطا حرام کن محاسنم را بر آتش دوزخ * * * * * * * * *

کُلِّ مَوْجُودٍ وَمُحْصِىَ کُلِّ مَعْدُودٍ وَفاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ لَیْسَ دُونَکَ مِنْ

هر موجود و شمارنده هر معدود و گم کننده هر گمشده معبودى جز تو نیست


  




طراحی پوسته توسط تیم پارسی بلاگ