و قرارم مده از بى خبران دور شده از دربارت و در روز جزا گناهم بیامرز * * * * * * *

دعاى امام صادق علیه السلام در ایام رجب
سوّم شیخ در مصباح فرموده مُعَلَّى بن خُنَیْس از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود بخوان درماه رجب

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ صَبْرَ الشّاکِرینَ لَکَ وَعَمَلَ الْخائِفینَ مِنْکَ وَیَقینَ

خدایا از تو خواهم شکیبایى سپاسگزارانت را و کردار ترسانندگانت را و یقین

الْعابِدینَ لَکَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ وَاَنَا عَبْدُکَ الْباَّئِسُ الْفَقیرُ

پرستندگانت را خدایا تو والا و بزرگى و من بنده مستمند بى نواى توام

اَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمیدُ وَاَنَا الْعَبْدُ الذَّلیلُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ

تویى بى نیاز ستوده و منم بنده خوار درگاه خدایا درود فرست بر محمد و آلش

وَاْمْنُنْ بِغِناکَ عَلى فَقْرى وَبِحِلْمِکَ عَلى جَهْلى وَبِقُوَّتِکَ عَلى

و منت نِه بوسیله توانگریت بر فقر و نداریم و به بردباریت بر نادانیم و به نیرویت بر

ضَعْفى یا قَوِىُّ یا عَزیزُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الاْوصیاَّءِ

ناتوانیم اى نیرومند و اى با عزت خدایا درود فرست بر محمد و آل او آن اوصیاء

الْمَرْضیِّینَ وَاکْفِنى ما اَهَمَّنى مِنْ اَمْرِ الدُّنْیا وَالا خِرَةِ یا اَرْحَمَ

پسندیده و کفایت کن آنچه از کار دنیا و آخرتم که مرا به اندوه انداخته اى مهربانترین

الرّاحِمینَ مؤ لف گوید: که سیّد بن طاوُس نیز این دعا را در اقبال روایت کرده و از روایت

مهربانان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

او ظاهر مى شود که این دعا جامعترین دعاها است و در همه اوقات مى توان خواند
دعاى اللَّهُمَّ یَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَةِ در ایّام رجب

چهارم و نیز شیخ فرموده که مستحبّ است بخوانند در هر روز این دعا را اَللّهُمَّ یا ذَاالْمِنَنِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا اى داراى

السّابِغَةِ وَالاْلاَّءِ الْو ازِعَةِ والرَّحْمَةِ الْو اسِعَةِ وَالْقُدْرَةِ الْج امِعَةِ

عطاهاى فراوان و نعمتهاى بخش شده و رحمت گشاده و نیروى تام و تمام

وَالنِّعَمِ الْجَسْیمَةِ وَالْمَواهِبِ الْعَظیمَةِ وَالاْیادِى الْجَمیلَةِ والْعَطایَا

و نعمتهاى بزرگ و موهبتهاى سترگ و بخششهاى نیکو و دهشتهاى کامل

الْجَزیلَةِ یا مَنْ لا یُنْعَتُ بِتَمْثیلٍ وَلا یُمَثَّلُ بِنَظیرٍ وَلا یُغْلَبُ بِظَهیرٍ یا

اى که به تمثیل و مثال آوردن وصفت نتوان کرد و اى که به نظیرى تشبیهت نتوان نمودن و اى که با کمک گرفتن هم مغلوب

مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ وَاَلْهَمَ فَاَنْطَقَ وَابْتَدَعَ فَشَرَعَ وَعَلا فَارْتَفَعَ وَقَدَّرَ

نشوى اى که آفرید و روزى داد و الهام کرده گویایش کرد و ابداع کرده سپس شروع کرد و برتر شد پس مرتفع گردید و اندازه

فَاَحْسَنَ وَصَوَّرَ فَاَتْقَنَ وَاحْتَجَّ فَاَبْلَغَ وَاَنْعَمَ فَاَسْبَغَ وَاَعْطى فَاَجْزَلَ

گرفت و نیکو گرفت و نقش بندى کرد پس محکم ساخت و حجت آورد و آنرا رساند و نعمت داد و فراوانش کرد و عطاکرده وآنرا

وَمَنَحَ فَاَفْضَلَ یا مَنْ سَما فِى الْعِزِّ فَفاتَ نَواظِرَ الاْبْصارِ وَدَنا فِى

افزون کرد و بخشید و زیاده بخشید اى که در عزت چنان بالا است که از دیدگاه چشمها در گذشته و در

الُّلطْفِ فَجازَ هَواجِسَ الاْفْکارِ یا مَنْ تَوَحَّدَ باِلْمُلکِ فَلا نِدَّ لَهُ فى

لطف چنان نزدیک است که از آنچه در افکار خطور کند گذشته اى که در فرمانروایى یکتا است که همتایى براى او در

مَلَکُوتِ سُلْطانِهِ وَتفَرَّدَ بِالاْلاَّءِ وَالْکِبرِی اَّءِ فَلا ضِدَّ لَهُ فى جَبَرُوتِ

قلمرو سلطنتش نیست و به بخششها و بزرگوارى یگانه است که رقیبى براى او در جبروت

شَاْنِهِ یا مَنْ حارَتْ فى کِبْرِیاَّءِ هَیْبَتِهِ دَقایِقُ لَطایِفِ الاْوْهامِ

مقامش نیست اى که در بزرگى هیبتش ریزه کاریهاى دقیق اندیشه ها سرگردان گشته و دیده هاى تیزبینان در مقام

وَانْحَسَرَتْ دُونَ اِدْراکِ عَظَمَتِهِ خَطایِفُ اَبْصارِ الاْنامِ یا مَنْ عَنَتِ

ادراک عظمتش وامانده است اى که چهره ها در برابر هیبتش زبون گشته و گردنها در

الْوُجُوهُ لِهَیْبَتِهِ وَخَضَعَتِ الرِّقابُ لِعَظَمتِهِ وَوجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ

مقابل عظمتش خاضع شده و دلها از ترسش هراسان گشته است از

خیفَتِهِ اَسئَلُکَ بِهذِهِ الْمِدْحَةِ الَّتى لا تَنْبَغى اِلاّ لَکَ وَبِما وَاَیْتَ بِهِ

تو خواهم به حق همین ستایشى که جز براى تو شایسته دیگرى نیست و بدانچه

عَلى نَفْسِکَ لِداعیکَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ وَبِما ضَمِنْتَ الاِجابَةَ فیهِ عَلى

بر عهده خود گرفته اى براى خوانندگانت از مؤ منین و بدانچه اجابت آنرا بر

نَفْسِکَ لِلدّاعینَ یا اَسْمَعَ السّامِعینَ وَاَبْصَرَ النّاظِرینَ وَاَسْرَعَ

خویش ضمانت کرده اى براى خوانندگان اى شنواترین شنوایان و اى بیناترین بینایان و اى سریعترین

الْحاسِبینَ یا ذَاالْقُوَّةِ الْمتینَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَعَلى

حسابگران اى که داراى نیرویى محکم هستى درود فرست بر محمد خاتم پیمبران و بر

اَهْلِ بَیْتِهِ وَاقْسِمْ لى فى شَهْرِنا هذا خَیْرَ ما قَسَمْتَ وَاحْتِمْ لى فى

خاندان او و قسمت من کن در این ماه بهترین قسمتهایى که کرده اى و مسلّم کن برایم در آنچه

قَضاَّئِکَ خَیْرَ ما حَتَمْتَ وَاخْتِمْ لى بِالسَّعادَةِ فیمَنْ خَتَمْتَ وَاَحْیِنى

مقدر کرده اى بهترین چیزى را که مسلّم کرده اى ومُهرکن زندگیم را به خوشبختى در زمره کسانى که زندگیشان را مُهر کرده اى

ما اَحْیَیْتَنى مَوْفُوراً وَاَمِتْنى مَسْرُوراً وَمَغْفُوراً وَتوَلَّ اَنْتَ نَجاتى

و زنده ام بدار تا زمانى که زنده ام دارى پرروزى باشم و در حال شادمانى و آمرزیدگى بمیرانم و خودت عهده دار نجاتم

مِنْ مُسائَلَةِ الْبَرْزَخِ وَادْرَاءْ عَنّى مُنْکَراً وَنَکیراً وَاَرِ عَیْنى مُبَشِّراً

از سؤ ال و جواب برزخ بشو و منکر و نکیر را از من دفع کن و مبشر

وَبَشیراً وَاجْعَلْ لى اِلى رِضْوانِکَ وَجِنانِکَ مَصیراً وَعَیْشاً قَریراً

و بشیر (دو فرشته رحمت ) را به چشمم آر و قرار ده برایم راهى بسوى رضوان و بهشتت و زندگى خوش و خرّمت

وَمُلْکاً کَبیْراً وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ کَثیراً مؤ لف گوید: که این دعائى است

و فرمانروایى بزرگت و درود فرست بر محمد و آلش بسیار * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

که در مسجد صَعْصَعهْ نیز خوانده میشود
دعا از ناحیه مقدسه بدست محمد بن عثمان بن سعید در ایّام رجب
شیخ روایت کرده که بیرون آمد از ناحیه مُقَدّسه بر دست شیخ کبیر ابى جعفر محمّد بن عثمان بن سعید (رض ) این توقیع شریف بخوان در هر روز از ایّام رجب :
بنام خداى بخشاینده مهربان

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ بِمَعانى جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِکَ

خدایا از تو خواهم به حق معانى تمام آنچه بوسیله آنها والیان فرمان تو را خوانند

الْمَاْمُونُونَ عَلى سِرِّکَ الْمُسْتَبْشِرُونَ بِاَمْرِکَ الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِکَ

آنان که امین بر سر پنهانى تو هستند و به دستورت مژده جویند و نیرویت را توصیف کنند و عظمتت

الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِکَ اَسئَلُکَ بِما نَطَقَ فیهِمْ مِنْ مَشِیَّتِکَ فَجَعَلْتَهُمْ

را آشکارا اعلام کنند از تو خواهم بدانچه گویا شده درباره ایشان از اراده ات و بدین سبب ایشان را

مَعادِنَ لِکَلِماتِکَ وَاَرْکاناً لِتَوْحیدِکَ وَآیاتِکَ وَمَقاماتِکَ الَّتى

معادن کلمات خویش و پایه هاى یگانگى و نشانه ها و مقامات خویش قرارشان دادى آن مقاماتى که در هیچ جا

لاتَعْطیلَ لَها فى کُلِّ مَکانٍ یَعْرِفُکَ بِها مَنْ عَرَفَکَ لا فَرْقَ بَیْنَکَ

تعطیل ندارد و هرکه تو را بشناسد بوسیله آنها شناخته میان تو و آنها فرقى نیست

وَبَیْنَها اِلاّ اَنَّهُمْ عِبادُکَ وَخَلْقُکَ فَتْقُها وَرَتْقُها بِیَدِکَ بَدْؤُها مِنْکَ

جز اینکه ایشان بندگان تو و مخلوق تواءند و فتق و رتق کارشان بدست تو است شروعشان از جانب تو

وَعَوْدُها اِلَیْکَ اَعْضادٌ واَشْهادٌ ومُناةٌ واَذْوادٌ وَحَفَظَةٌ وَرُوّادٌ فَبِهمْ

و بازگشتشان بسوى تو است کمک کاران و گواهان و میزانها و مدافعان و نگهبانان وبازرسان هستند که بدیشان

مَلاَْتَ سَماَّئَکَ وَاَرْضَکَ حَتّى ظَهَرَ اَنْ لا اِلهَ إ لاّ اَنْتَ فَبِذ لِکَ اَسْئَلُکَ

آسمان و زمینت را پر کرده اى تا معلوم شد که معبودى جز تو نیست پس بدان وسیله از تو مى خواهم

وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَبِمَقاماتِکَ وَعَلاماتِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى

و به جاهاى عزیز و ارجمند نزول رحمتت و به مقامات و نشانه هایت که درود فرستى بر

مُحَمَّدٍ وَآلِهِ واَنْ تَزیدَنى ایماناً وَتَثْبیتاً یاباطِناً فى ظُهُورِهِ وَظاهراً

محمد و آلش و ایمان و پایداریم را (در دین ) بیفزایى اى که در عین آشکارى نهانى و اى که در عین نهانى

فى بُطُونِهِ وَمَکْنُونِهِ یا مُفَرِّقاً بَیْنَ النُّورِ وَالدَّیْجُورِ یا مَوْصُوفاً بِغَیْرِ

و مستورى آشکارى اى جداکننده نور و ظلمت اى که بدون رسیدن به کنه و

کُنْهٍ وَمَعْرُوفاً بِغَیْرِ شِبْهٍ حاَّدَّ کُلِّ مَحْدُودٍ وَشاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ وَمُوجِدَ

و حقیقت تو را وصف کنند و بدون شبیه تو را بشناسند اندازه گیر هر چیز محدود و گواه هر گواهى شده و هستى ده

 

مَعْبُودٍ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْجُودِ یا مَنْ لا یُکَیَّفُ بِکَیْفٍ وَلا یُؤَیَّنُ بِاَیْنٍ

اى شایسته بزرگى و بخشش اى که به وصف و چگونگى درنیایى و در جایى جایگیر نشوى

یا مُحْتَجِباً عَنْ کُلِّ عَیْنٍ یا دَیْمُومُ یا قَیُّومُ وَعالِمَ کُلِّ مَعْلُومٍ صَلِّ

اى در پرده از هر دیده اى جاویدان اى پایدار و اى داناى هر دانسته درود فرست

عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَعَلى عِبادِکَ الْمُنْتَجَبینَ وَبَشَرِکَ الُْمحْتَجِبینَ

بر محمد و آلش و بر بندگان برگزیده ات و انسانهایت که در پرده اند

وَمَلاَّئِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ وَالْبُهْمِ الصّ اَّفّینَ الْح اَّفّینَ وَب ارِکَ لَن ا فى

و فرشتگان مقربت و گمنامان صف زده و مهیاى فرمانت و مبارک کن بر ما در این

شَهْرِنا هذَا الْمُرَجَّبِ الْمُکَرِّمِ وَما بَعْدَهُ مِنَ الاْشْهُرِ الْحُرُمِ وَاَسْبِغْ

ماه بزرگ و گرامى و ماههاى حرام و پس از آن و فراوان کن

عَلَیْنافیهِالنِّعَمَ وَاَجْزِلْ لَنافیهِ الْقِسَمَ وَاَبْرِرْ لَنافیهِ الْقَسَمَ بِاسْمِکَ الاْعْظَمِ

در این ماه بر ما نعمتها را و سرشار کن در آن براى ما سهمها را و سوگندهاى ما را در این ماه به انجام رسان به حق نام اعظم

الاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْکْرَمِ الَّذى وَضَعْتَهُ عَلىَ النَّهارِ فَاَضاَّءَ وَعَلَى اللَّیْلِ

و بزرگترت که برتر و گرامى ترین نامها است آن نامى را که بر روز نهادى و روشن گشت و بر شب گذاردى

فَاَظْلَمَ وَاغْفِرْ لَنا ما تَعْلَمُ مِنّا وَما لا نَعْلَمُ وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَیْرَ

پس تاریک شد و بیامرز براى ما آنچه تو از ما دانى و آنچه را ما ندانیم و نگاهمان دار از گناهان به بهترین

الْعِصَمِ وَاکْفِنا کَوافِىَ قَدَرِکَ وَامْنُنْ عَلَیْنا بِحُسْنِ نَظَرِکَ وَلا تَکِلْنا

نگهدارى و باکفایت خویش ما را از کفایت قضا و قدرت بى نیاز کن و با نیک نظرى خود بر ما منت نه و ما را

اِلى غَیْرِکَ وَلا تَمْنَعْنا مِنْ خَیْرِکَ وَبارِکَ لَنا فیما کَتَبْتَهُ لَنا مِنْ

به غیر خودت وامگذار و از خیر و نیکیت منعمان مفرما و مبارک گردان براى ما در آنچه از

اَعْمارِنا واَصْلِحْ لَنا خَبیئَةَ اَسْرارِنا واَعْطِنا مِنْکَ الاْمانَ وَاْستَعْمِلْنا

عمرمان مقدر فرموده اى و اصلاح گردان براى ما اسرار پوشیده مان را و از جانب خود به ما ایمنى و امان ببخش و ما را

بِحُسْنِ الاْ یمانِ وَبَلِّغْنا شَهْرَ الصِّیامِ وَما بَعْدَهُ مِنَ الاْیّامِ وَالاْعْوامِ

با ایمان خوب به کار وادار و برسان ما را به ماه روزه و روزها و سالهاى بعد از آن

یا ذَا الْجَلالِ والاِکْرام

اى داراى جلالت و بزرگوارى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دعا از ناحیه مقدسه بدست شیخ ابوالقاسم در ایام رجب
ششم و نیز شیخ روایت کرده که بیرون آمد از ناحیه مقدسه بر دست شیخ ابو القاسم (رض ) این دعاء در ایّام رجب :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا من از تو خواهم

بِالْمَوْلُودَیْنِ فى رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلی الثانى وَابْنِهِ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ

به حق دو مولود در ماه رجب یعنى محمد بن على دوم (حضرت جواد) و فرزندش على بن محمد آن امام

الْمُنْتَجَبِ وَاَتَقَرَّبُ بِهِما اِلَیْکَ خَیْرَ الْقُرَبِ یا مَنْ اِلَیْهِ الْمَعْرُوفُ

برگزیده و تقرب جویم بوسیله آن دو بسویت به بهترین تقرب اى که از او احسان و نیکى

طُلِبَ وَفیما لَدَیْهِ رُغِبَ اَسئَلُکَ سُؤ الَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ اَوْبَقَتْهُ

جویند و همه آنچه را نزد او است راغبند از تو خواهم خواستن خطاکار و گنهکارى که

ذُنُوبُهُ وَاَوْثَقَتْهُ عُیُوبُهُ فَطالَ عَلَى الْخَطایا دُؤُبُهُ وَمِنَ الرَّزایا

گناهانش او را به نابودى کشانده و عیبهایش او را در بند افکنده و شیوه اش بر خطاکارى طولانى شده وکارهایش با رنج وبلا

خُطُوبُهُ یَسْئَلُکَ التَّوْبَةَ وَحُسْنَ الاْوْبَةِ وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ وَمِنَ

آمیخته از تو پذیرش توبه و نیکویى هنگام بازگشت و جدایى از گناه و رهایى از

النّارِ فَکاکَ رَقَبَتِهِ وَالْعَفْوَ عَمّا فى رِبْقَتِهِ فَاَنْتَ مَوْلاىَ اَعْظَمُ اَمَلِهِ

آتش و گذشتن تو را از آنچه در گردن دارد خواهان است پس تویى اى مولاى من بزرگترین آرزو

وَثِقَتُِهُِ اَللّهُمَّ واَسئَلُکَ بِمَساَّئِلِکَ الشَّریفَةِ وَ وَساَّئِلِکَ الْمُنیفَةِ اَنْ

وتکیه گاهش خدایا از تو خواهم به حق مساءله هاى شریفت و وسیله هاى والایت که مرا

تَتَغَمَّدَنى فى هذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْکَ واسِعَةٍ وَنِعْمَةٍ وازِعَةٍ وَنَفْسٍ

در این ماه فراگیرى به رحمت وسیعت و نعمت بخش شده ات و نفس قانعى به من بدهى که قانع باشد بدانچه

بِما رَزَقْتَها قانِعَةٍ اِلى نُزُولِ الحافِرَةِ وَمَحَلِّ الاْخِرَةِ وَما هِىَ اِلَیْهِ

روزیش کرده اى تا آن هنگام که به گور درآید و به جایگاه آخرت و آنچه سرانجام او است

صاَّئِرَةٌ

برود * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

زیارت رجبیه
هفتم و نیز شیخ روایت کرده از جناب ابوالقاسم حسین بن روح (رض ) که نایب خاص حضرت صاحب الا مرعلیه السلام است که فرمود زیارت کن در هر مشهدى که باشى از مشاهد مشرّفه در ماه رجب به این زیارت مى گوئى چون داخل شدى :

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَشْهَدَنا

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ستایش خدایى را سزاست که ما را

مَشْهَدَ اَوْلِیاَّئِهِ فى رَجَبٍ وَاَوْجَبَ عَلَیْنا مِنْ حَقِّهِمْ ما قَدْ وَجَبَ

در ماه رجب به زیارتگاه اولیائش رسانید و واجب کرد بر ما از حق ایشان آنچه را که واجب بود

وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَعَلى اَوْصِیاَّئِهِ الْحُجُبِ اَللّهُمَّ

و درود خدا بر محمد برگزیده و بر اوصیاء در پس پرده اش خدایا

فَکَما اَشْهَدْتَنا مَشْهَدَهُمْ فَاَنْجِزْ لَنا مَوْعِدَهُمْ وَاَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ غَیْرَ

چنانچه ما را موفق به زیارت مرقدشان کردى پس وعده آنها را نیز درباره ما وفا کن و ما را در جاى ورود آنها

مُحَلَّئینَ عَنْ وِرْدٍ فى دارِ الْمُقامَةِ وَالْخُلْدِ وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ اِنّى [قَدْ]

وارد کن نه اینکه ما را از ورود در خانه اقامت و خلود دور سازند سلام بر شما که براستى

قَصَدْتُکُمْ وَاعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْئَلَتى وَحاجَتى وَهِىَ فَکاکُ رَقَبَتى مِنَ

من شما را مقصود خویش قرار داده و در خواسته و حاجتم به شما تکیه کردم و آن حاجت و خواسته ام آزادیم از

النّارِ وَالْمَقَرُّ مَعَکُمْ فى دارِ الْقَرارِ مَعَ شیعَتِکُمُ الاْبْرارِ وَالسَّلامُ

آتش دوزخ و جایگیر شدنم با شما است در خانه همیشگى با شیعیان نیکوکارتان و سلام

عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ اَنَا سائِلُکُمْ وَآمِلُکُمْ فیما

بر شما به خاطر آن شکیبایى که کردید و چه نیکو است سرانجام آن خانه بهشت ، من از شما خواهم و آرزومند

اِلَیْکُمُ التَّفْویضُ وَعَلَیْکُمُ التَّعْویضُ فَبِکُمْ یُجْبَرُ الْمَهیضُ وَیُشْفَى

شمایم درآن چیزهایى که دراختیار شما است وتعویض آن برعهده شمااست پس بوساطت شماجوش خورد استخوان شکسته

الْمَریضُ وَما تَزْدادُ الاْرْحامُ وَما تَغیضُ اِنّى بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ

و درمان شود شخص بیمار و آنچه در رحم ها زیاد گردد یا کم شود همانا من به راز شما معتقدم

وَلِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ وَعَلَى اللّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ فى رَجْعى بِحَوائِجى

و به گفتار شما تسلیمم و خدا را به شما قسم مى دهم که از اینجا که بازگردم حوائجم را گرفته

وَقَضائِها وَاِمْضائِها وَاِنْجاحِها وَاِبْراحِها وَبِشُؤُنى لَدَیْکُمْ

وبرآورده شده و به امضاء رسیده باشد و بدانها کامیاب گشته و سختیش رفع شده باشد و نیز درباره کارهایم نزد شما

وَصَلاحِها وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ سَلامَ مُوَدِّعٍ وَلَکُمْ حَوائِجَهُ مُودِعٌ

و اصلاحش را از او خواهم و سلام بر شما سلام خداحافظى کننده اى که حاجتهاى خود را نزد شما سپرده

یَسْئَلُ اللّهَ اِلَیْکُمُ الْمَرْجِعَ وَسَعْیُهُ اِلَیْکُمْ غَیْرُ مُنْقَطِعٍ وَاَنْ یَرْجِعَنى مِنْ

و از خدا خواهد که دوباره نزد شما آید و راهش بسوى شما بریده نشود و نیز خواهم که خدا مرا از

حَضْرَتِکُمْ خَیْرَ مَرْجِعٍ اِلى جَنابٍ مُمْرِعٍ وَخَفْضٍ مُوَسَّعٍ وَدَعَةٍ

محضر شما به بهترین وجهى برگرداند، برگرداند بسوى جایى سرسبز و خرم و زندگانى وسیع و گوارا

وَمَهَلٍ اِلى حینِ الاْجَلِ وَخَیْرِ مَصیرٍ وَمَحَلٍّ فى النَّعیمِ الاْزَلِ

و در خوشى و آسایش تا هنگام رسیدن مرگ و بهترین سرانجام و جایگاه در بهشت پرنعمت ازلى

وَالْعَیْشِ الْمُقْتَبَلِ وَدَوامِ الاُْکُلِ وَشُرْبِ الرَّحیقِ وَالسَّلْسَلِ وَعَلٍّ

و زندگى آینده و خوراکیهاى همیشگى و نوشیدن شراب و آب پاکیزه و گوارا در چند بار

وَنَهَلٍ لا سَاَمَ مِنْهُ وَلا مَلَلَ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ وَتَحِیّاتُهُ عَلَیْکُمْ

و یکبار که نوشیدنش خستگى و ملال نیاورد و رحمت خدا و برکات و تحیتهاى او بر شما باد

حَتّىَ الْعَوْدِ اِلى حَضْرَتِکُمْ والْفَوزِ فى کَرَّتِکُمْ وَالْحَشْرِ فى زُمْرَتِکُمْ

تا هنگام بازگشت من به نزد شما و رستگار شدن در زمان رجعت شما و محشور شدن در زمره شما

وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ عَلَیْکُمْ وَصَلَواتُهُ وَتَحِیّاتُهُ وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ

و رحمت خدا و برکاتش و درودها و تحیاتش بر شما باد و او ما را بس است و نیکو

الْوَکیلُ

وکیلى است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دعاى یَا مَنْ اءرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ
هشتم سیّد بن طاوس روایت کرده از محمد بن ذکوان که معروف به سجّاد است
براى آنکه آنقدر سجده کرد و گریست در سجود که نابینا شد گفت عرض کردم به حضرت صادق علیه السلام فداى تو شوم این ماه رجب است تعلیم بنما مرا دعائى در آن که حقّ تعالى مرابه آن

نفع بخشد حضرت فرمود بنویس بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ بگو در هر روز از رجب درصبح و شام و در عقب نمازهاى روز و شب یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَآمَنُ سَخَطَهُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اى که براى هر خیرى به او امید دارم و از خشمش

عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ یا مَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ یا

در هر شرى ایمنى جویم اى که مى دهد (عطاى ) بسیار در برابر (طاعت ) اندک اى که عطا کنى به هرکه از تو خواهد اى

مَنْ یُعْطى مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً اَعْطِنى

که عطا کنى به کسى که از تو نخواهد و نه تو را بشناسد از روى نعمت بخشى و مهرورزى عطا کن به من

بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَةِ وَاصْرِفْ عَنّى

به خاطر درخواستى که از تو کردم همه خوبى دنیا و همه خوبى و خیر آخرت را و بگردان از من

بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَةِ فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما

به خاطر همان درخواستى که از تو کردم همه شر دنیا و شر آخرت را زیرا آنچه تو دهى چیزى کم ندارد (یا کم نیاید) و

اَعْطَیْتَ وَزِدْنى مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ راوى گفت پس گرفت حضرت محاسن

بیفزا بر من از فضلت اى بزرگوار * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شریف خود را در پنجه چپ خود و خواند این دعا را به حال التجا و تضرّع به حرکت دادن انگشت سبّابه دست

راست پس گفت بعد از این یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ یا ذَاالنَّعْماَّءِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى صاحب نعمت

وَالْجُودِ یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتى عَلَى النّارِ

و جود اى صاحب بخشش و عطا حرام کن محاسنم را بر آتش دوزخ * * * * * * * * *

کُلِّ مَوْجُودٍ وَمُحْصِىَ کُلِّ مَعْدُودٍ وَفاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ لَیْسَ دُونَکَ مِنْ

هر موجود و شمارنده هر معدود و گم کننده هر گمشده معبودى جز تو نیست