1- براى شناخت حکم قطع اعتکاف باید اقسام آن را شناخت.
اقسام اعتکاف:
واجب معین - پس از شروع قطع آن جایز نیست.
واجب موسّع پس از تکمیل دو روز، قطع آن جایز نیست.
مستحب
توضیح :
اگر اعتکاف ، واجب معین باشد؛ یعنى وقت مشخص داشته باشد؛ مثلاً نذر کند از 21 تا 26 ماه رمضان در مسجد معتکف شود، همین که اعتکاف را شروع کرد اتمام آن واجب و قطع آن غیر جایز است .
و اگر اعتکاف، واجب موسع باشد؛ یعنى وقت آن وسعت دارد؛ مثلاً نذر کرده باشد که امسال، یا در این ماه سه روز معتکف شود، یا اعتکاف مستحب باشد، تا قبل از تکمیل دو روز مىتواند آن را رها کند، مثلاً در روز اول، شب اول یا روز دوم، ولى اگر اعتکاف را رها نکرد و در مسجد ماند تا غروب روز سوم در این صورت ، بر او واجب است که اعتکاف را کامل کند و روز سوم را بماند.
2- انسان مىتواند از آغاز ، هنگام نیت، شرط کند که اگر مشکلى پیش آمد - مثلاً بگوید اگر هوا سرد شد - اعتکاف را رها مىکنم، در صورت پیش آمدن مانع ، رها کردن اعتکاف اشکال ندارد، حتى در روز سوم .
3- در اعتکاف نذرى، انسان مىتواند هنگام خواندن صیغه نذر شرط کند که اگر مانعى پیش آمد اعتکافم را رها کنم.
4- س : آیا معتکف مىتواند به هنگام نیت اعتکاف شرط کند که هر زمان خواست از اعتکاف خود رجوع کند؟ اگر بعد از نیت حکم شرط خود را ساقط نمود، آیا شرط او ساقط مىشود یا خیر؟
آیت الله تبریزى:مىتواند شرط کند و با اسقاط ساقط نمىشود.
5- س : اگر شرط رجوع در وقت نذر کردن براى اعتکاف باشد چه حکمى دارد؟
آیت الله تبریزى : مثل شرط کردن در زمان نیت اعتکاف است و چنانچه اعتکاف را به عنوان وفاء به نذر مزبور انجام دهد، حتى در روز سوم مىتواند رجوع کند.