بر پایه ى مستندات اسلامى، در روند تسلسل تاریخى حوادث عظیم جهانى، نخست انقلاب مصلح کل حضرت ابا صالح المهدىعلیه السّلام رخ مىدهد و در پى آن دولت کریمه مهدوى شکل مىگیرد و آنگاه پس از سپرى شدن عصر طلایى ظهور، فرجام تاریخ فرا مىرسد و بساط دنیا درهم ریخته و قیامت برپا مىگردد و پیش از حادث شدن قیامت، نشانه هایى ظاهر مىشود که از بروز قیامت خبر مىدهد، این نشانه ها در فرهنگ اسلامى ما (اشراطالساعة) نامیده شدهاند (اشراط جمع (شَرَط) به معناى (علامت) است).
خداوند سبحان مىفرماید:
(فَهَلْ یَنْظُرُونَ إلاَّ السّاعَةَ أَنْ تَأتِیَهُمْ بَغتَةً فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها)
‑ آیا کافران جز این انتظارى دارند که قیامت ناگهان فرا رسد، در حالى که هم اکنون نشانههاى آن پدید آمده است؟)
حال این که نشانههاى بروز قیامت یا (اشراطالساعة) چه امورى هستند، بحثى است که در ادامه و ضمن بیان (نکات) مربوط به علایم ظهور بدان خواهیم پرداخت. به هر روى باید توجه کرد که هر دو واقعه ى (ظهور حضرت بقیة الله الاعظم(عجل الله تعالى فرجه) و (پدیدار شدن رستاخیز) در مقطع تاریخى موسوم به (آخرالزمان) صورت مىپذیرد و احتمال اشتباه شدن آنها مىرود.
بر این پایه لازم است با هوشیارى کامل، آنها را شناسایى نموده و از یکدیگر تفکیک کرد و از درهم آمیختن و جابجایى آنها - خطایى که برخى از نویسندگان بدان مبتلا شده اند - دورى گزید.
