ایا ادیان دیگر در هنگام ظهور امام زمان با وی همکاری مینمایند یا به مخالفت با وی می پردازند؟
از آیات و روایات و کتب مقدس آسمانی استفاده می شود که جهان روزی را در پیش دارد که در آن روز، تمام کشورهای کوچک و بزرگ، به یک کشور تبدیل می شوند و مرزهای جغرافیای برداشته می شود و حکومت واحد جهانی بر اساس عدالت و آزادی تشکیل می گردد و بر تمام جهان یک دین و آیین، یک قانون و یک رهبر حکومت می کند.
بنابر آنچه از آیات بر می آید این است که اسلام بر تمام ادیان غالب خواهد شد و در زمین مستقر پا برجا خواهد شد مانند آیات 33 سوره توبه و 55 سوره نور و 3 سوره مائده و...
چنانچه پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم فرمود: در آن روز آیین مقدس اسلام سراسر روی زمین را فرا می گیرد و حکومت از دست کفار گرفته می شود و حکومتی جز حکومت اسلام نخواهد بود.(الاحم و الفتن، باب178، ص173) و امام سجاد علیه السلام فرمود: بدون تردید خداوند به هنگام قیام قائم علیه السلام، اسلام را بر همه ادیان پیروز می گرداند.(منتخب الاثر، ص10) و...
از مجموع روایات استفاده می شود که سرانجام دین اسلام همه زمین را فراخواهد گرفت و بر همه ادیان جهان پیروز خواهد گردید و این در هنگامی است که حضرت مهدی علیه السلام ظهور کرده و حکومت واحد جهانی را تشکیل می دهد.
اسلام آمده است تا همه امت ها را متحد ساخته و به یک ملت تبدیل نماید و اساس همه تضادها و اختلافات را که از کفر و شرک مایه می گیرد از میان بردارد، تا جایی که همه در برابر خدای متعال خاضع شوند و تنها یگانه را بپرستند و در سایه یک حکومت و یک دین و یک رهبر و یک قانون اساسی زندگی کنند.(ظهور حضرت مهدی علیه السلام از دیدگاه اسلام مذاهب و ملل جهان، ص367)
از روایات فهمیده می شود که ستیز و رویارویی حضرت با اهل کتاب، همیشه یکسان نبوده و در مواردی با دریافت جزیه به آنان اجازه می دهد به دین خودشان باقی بمانند و با گروهی دیگر به بحث و مناظره پرداخته و آنان را به این روش به اسلام دعوت می کند و با کسانی که حق را پنهان سازند، می جنگد.(چشم اندازی به حکومت مهدی(عج)، نجم الدین طبسی، ص143)
امام باقر(ع) می فرماید: چون قائم ما قیام کند،در میان اهل تورات به توراتشان و بین اهل انجیل به انجیلشان و بین اهل زبور به زبورشان، و در میان اهل قرآن با قرآن، حکم خواهد کرد. (غیبة نعمانی، ص 124)
و کسانی که از اهل کتاب معاند نبوده و در صدد ستیز و جنگ و مقابله با حضرت و حکومت او بر نیایند می توانند در زمره اسلام و مسلمین بوده و با اعطای جزیه به زندگی خود ادامه دهند.
حضرت حجت علیه السلام پس از ظهور مردم را به راه صحیح و روش استوار و دین حق و عدالت دعوت می کند قرآن واقعی را به مردم عرضه می کند و به فرامین قرآن عمل می کند همه را به این حق یعنی اسلام، و دوری از گناه و ظلم دعوت می کند و سیره و روش رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را روش خود قرار می دهد و تکالیف الهی و شریعت اسلام عمل می کند. پس هر کسی این حق را بپذیرد و با او بیعت کند و تکالیف اسلام را عمل کند زیر لوای اوست و مورد محبت حضرت است و اِلا مورد غضب حضرت و از دشمنان او خواهد بود. و امام زمان علیه السلام به هیچ ستمکاری هیچ ارفاقی نمی کند چرا که راه حق و حقیقت را بیان نموده و فرد ستمکار است که دستور حضرت که فرمان و امر خداوند متعال است را زیر پا گذاشت.
امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه "هو الذی أرسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون" می فرمایند: به خدا سوگند هنوز تاویل آن نازل نشده، وقتی قائم ان شاء الله بپاخیزد، پس چون خروج کند هیچ کافر یا مشرکی باقی نماند مگر اینکه از خروج حضرت ناراحت باشد حتی اینکه اگر کافر یا مشرکی در دل سنگ باشد آن سنگ خواهد گفت: ای مومن در دل من کافر یا مشرکی هست او را بکش، پس خداوند او را کنار می زند و یاران حضرت او را می کشند.(مکیال المکارم، ص174)
معاویة ابن الدهنی می گوید: از امام صادق علیه السلام در مورد آیه"یعرف المجرمون بسیماهم فیؤخذ بالنواصی و الاقدام" سوال کردم. حضرت فرمودند: ای معاویه در این باره چه می گویند؟ گفتم: فکر می کنم که خداوند متعال در قیامت مجرمین را به چهره هایشان می شناساند پس او می شود، از پیشانی و پاهاشان آنان را می گیرند و به آتش می افکنند؛ حضرت فرمودند: چگونه خداوند جبار نیاز دارد به شناختن خلایقی که آنها را آفریده؟ گفتم فدایت شود پس معنای آن چیست؟ فرمودند هر گاه قائم ما بپاخیزد خداوند شناخت چهره ها را به آن حضرت عطا فرماید. پس امر می کند کافران را با پیشانیهایشان و قدمهایشان بگیرند و از دم شمشیر بگذرانند.
عّیاشی به سند خود از ابن بکیر روایت می کند که گفت: از حضرت ابوالحسن علیه السلام تفسر آیه:"ولد أشکم من فی السّموات و الارض طوعا و کرها" را پرسیدم، فرمودند: درباره قائم علیه السلام نازل شده، هنگامی که علیه یهود و نصاری و صائبین و زنادقه و مرتدها و کنار در شرق و غرب زمین قیام می کند و اسلام را به آنها پیشنهاد می کند هر کس با رضایت قلبی مسلمان شود، او را دستور می دهد که نماز بخواند و زکات بدهد و آنچه بر هر مسلمانان و واجب است را انجام دهد، و هر کس مسلمان نشد، گردنش را می زند تا اینکه در شرق و مغرب زمین یک نفر غیر موحد باقی نماند.(نورالثقلین، ج1، ص362؛ اثبات الهداة، ج3، ص549)
آنچه که از روایات فهمیده می شود آن است که امام عصر علیه السلام برای اتمام حجت و رفع عذر با پیروان همه ادیان با کتابهای آسمانی خودشان بحث و مناظره می کند و نویدهای موجود در هر کتاب را که از آمدن مصلح جهانی خبر داده به آنان یادآواری می کند؛ سپس بعد از عرضه اسلام و دعوت به حق و حقیقت و هدایت مردم و بعد از آنکه حجت بر ایشان تمام شد، پس هر کس ایمان بیاورد از او می گذرد و هر کس پس از شناخت حق و اثبات حقیقت بر کفر و الحاد خود اصرار بورزد با شمشیر ایشان روبرو می شود، و کفار و دشمنانشان را به هلاکت می رسانند تا آنکه زمین از لوث وجودشان پاک شود و همه جا را پاکی وحدانیت فرا گیرد