اعمال مختصّ
1 ـ صد مرتبه اَسْتَغْفِرُاللهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ. 2 ـ صد مرتبه اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ.
3 ـ خواندن این دعا:
اَللّـهُمَّ اْجْعَلْ فیـما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاَْمْرِ الْمَحْتُومِ وَفیـما تَفْرُقُ مِنَ الاَْمْرِ الحَکیمِ فى لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَفِى الْقَضآءِ الَّذى لا یُرَدُّ وَلا یُبَدَّلُ اَنْ تَکْتُبَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئاتُهُمْ وَاجْعَلْ فیـما تَقْضى وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطیلَ عُمْرى وَتُوَسِّعَ عَلَى فى رِزْقى . سپس حاجتهى خود را از خداوند درخواست کند.
فضیلتش زیادتر از شب نوزدهم است و باید اعمال مشترک شبهى قدر را بجا آورد(1) و در این شب که شب شهادت حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) است صلوات زیاد بفرستد و قاتلان آن حضرت را لعن و نفرین کند و مى تواند بگوید:
«اللّهمَّ الْعَن قَتَلَةَ أمیرالمُؤمِنِین» و از این شب شروع کند به دعاهى شبهى دهه آخر ماه رمضان.
این شب نیز از شبهى قدر است و علاوه بر اعمال مشترک شبهى قدر این اعمال نیز برى آن ذکر شده است:
1 ـ خواندن سوره عنکبوت و رُوم که حضرت صادق(علیه السلام)قَسم یاد فرموده که: خواننده این دو سوره دراین شب از اهل بهشت است.
2 ـ خواندن سوره دُخان.
3 ـ خواندن سوره قَدر هزار مرتبه.
4 ـ خواندن این دعاها نیز وارد شده است:
* یا رَبَّ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَجاعِلَها خَیْراً مِنْ اَلْفِ شَهْر وَرَبَّ اللَّیْلِ وَالنَّهارِ وَالْجِبالِ وَالْبِحارِ وَالظُّلَمِ والاَْنْوارِ وَالاَْرْضِ وَالسَّمآءِ یا بارِئُ یا مُصَوِّرُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا اَللهُ یا رَحْمنُ یا اَللهُ یا قَیُّومُ یا اَللهُ یا بَدیعُ یا اَللهُ یا اَللهُ یا اَللهُ لَکَ الاَْسْمآءُ الْحُسْنى وَالاَْمْثالُ الْعُلْیا وَالْکِبْرِیآءُ وَالاْلاءُ اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّى عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَاَنْ تَجْعَلَ اسْمى فى هذِهِ اللَّیْلَةِ فِى السُّعَدآءِ وَرُوحى مَعَ الشُّهَدآءِ وَاِحْسانى فى عِلِّیّینَ وَاِسائَتى مَغْفُورَةً وَاَنْ تَهَبَ لى یَقیناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبى وَایماناً یُذهِبُ الشَّکَّ عَنّى وَتُرْضِیَنى بِما قَسَمْتَ لى وَ اتِنا فِى الدُّنْیا حَسَنَةً وَفِى الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنا عَذابَ النّارِ الْحَریقِ وَارْزُقْنى فیها ذِکْرَکَ وَشُکْرَکَ وَالرَّغْبَةَ اِلَیْکَ وَالاِْنابَةَ والتَّوبَةَ والتَّوْفیقَ لِما وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّد عَلَیْهِمُ السَّلامُ.
بعد از ستایش کردن حـقّ تعالى به بزرگوارى و فرستادن صلوات بر پیغمبر(صلى الله علیه وآله) مکرّر مى گوئى :
اَللّـهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى ابآئِهِ فى هذِهِ السَّاعَةِ وَفى کُلِّ ساعَة وَلِیّاً وَحافِظاً وَقآئِداً وَناصِراً وَدَلیلا وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ اَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً.
و دستهى خود را به سوى آسمان بلند مى کنى و مى خوانى :
یا مُدَبِّرَ الاُْمُورِ یا باعِثَ مَنْ فِى الْقُبُورِ یا مُجْرِى الْبُحُورِ یا مُلَیِّنَ الْحَدیدِ لِداوُدَ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمد.
سپس حاجات خود را از خدا مى خواهى .
و نیز بخواند این دعا را: اَللّـهُمَّ امْدُدْ لى فى عُمْرى وَاَوْسِعْ لى فى رِزْقى وَاَصِحَّ لى جِسْمى وَبَلِّغْنى اَمَلى وَاِنْ کُنْتُ مِنَ الاَْشْقِیآءِ فَاْمحُنى مِنَ الاَْشْقِیآءِ وَاْکتُبْنى مِنَ السُّعَدآءِ فَاِنَّکَ قُلْتَ فى کِتابِکَ الْمُنْزَلِ عَلى نَبِیِّکَ الْمُرْسَلِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ الِهِ یَمْحُو اللهُ ما یَشآءُ وَیُثْبِتُ وَعِنْدَهُ اُمُّ الْکِتابِ.
5 ـ آنکه غیر از غسل اوّل شب در آخر شب نیز غسل کند و بدانکه از برى غسل و احیاء این شب و زیارت امام حسین(علیه السلام) و صد رکعت نماز، فضیلت بسیار است. شیخ طوسى در تهذیب روایت کرده از ابوبصیر از حضرت صادق(علیه السلام) که فرمود: در شبى که امید مى رود شب قَدر باشد صد رکعت نماز کن و بخوان در هر رکعت قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ رى ده مرتبه. گفتم: فدایت شوم اگر قوّت نداشته باشم ایستاده بجا آورم فرمود: نشسته بجا آور، گفتم: اگر قوّت نداشته باشم نشسته بجا آورم، فرمود:
بجا آور به همان حالى که به قفا خفتهى در فراش خود و از دعائم الاسلام روایتست که حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) در دهه آخر ماه رمضان رختخواب خود را جمع مى کرد و کمر خود را محکم مى بست برى عبادت و در شب بیست و سیّم اهل خود را بیدار مى کرد و آنها را که خواب رُبُوده بود آب بصورتشان مى پاشید و حضرت فاطمه(علیها السلام)نمى گذاشت در این شب احدى از اهلش بخوابد و علاج مى فرمود خواب آنها را به کمى طعام و مهیّا مى کرد آنها را برى احیاء آن شب از روز;
یعنى امر مى فرمود که روز را خواب و استراحت کنند که شب خوابشان نبرد و احیا بدارند و مى فرمود: محروم کسى است که از خیر امشب محروم بماند و روایت شده که حضرت صادق(علیه السلام) سخت مریض شده بود چون شب بیست و سیّم ماه رمضان شد موالى خود را امر فرمود که حرکتش دادند به مسجد بردند و آن شب را در مسجد بود تا به صبح علامه مجلسى (رحمه الله)فرموده که هر مقدار قرآن که ممکن باشد در این شب بخواند و دعاهى صحیفه کامله سجّادیه را بخواند خصوصاً دعى مکارمالاخلاق و دعى توبه و روزهى این شبها را نیز باید حرمت داشت و به عبادت و تلاوت و دعا به سَر آورد زیرا که در احادیث معتبره وارد شده است که روز قدر در فضیلت مثل شب قدراست.
