«و من یعظّم شعائر اللّه فانها من تقوى القلوب» (1)
از نظر قرآن کریم منشأ تعظیم شعایر الهى تقواى قلب انسان است و اضافهى تقوا به قلوب، اشاره به این است که حقیقت تقوا و اجتناب از گناهان امرى است معنوى که وابسته به قلب است، و منظور از قلب، دل و نفس انسانى است. بنابراین، تقوا فقط در گرو ظاهر اعمالى که جز حرکات و سکنات بدنى نیست، نخواهد بود. چون حرکات و سکنات در اطاعت و معصیت مشترک است. مثلاً بىجان کردن در قصاص و جنایت، و نیز نماز براى خدا و براى ریا و مانند اینها از نظر ظاهرى یکى است. پس، اگر یکى حلال و دیگرى حرام، و یکى زشت و دیگرى معروف است، به دلیل همان امر معنوى درونى و تقواى قلبى است، نه خود عمل. (2)
1- حج/32.
2- المیزان، ج14، ص410.
منبع:
قرائتی، هزار و یک نکته از قرآن