در زیارت علىاکبر که ابوحمزهثمالی از امام صادق علیه السلام روایت نموده آمده است: صورت بر قبر گذار و سه بار بگو :
« صلىاللَّه علیکیااباالحسن »
شاید این کنیه بری تفأل باشد، زیرا فرزندی به نام «حسن» داشته است. روایت احمد بن ابونصر بزنطی گواه این مدعاست. بزنطی از حضرت رضا علیه السلام پرسید: آیا مىتوان با زنی و ام ولد پدر او ازدواج کرد؟
پاسخ دادند: اشکالی ندارد.
سپس پرسید: گفتهاند علىبن الحسین امام سجاد علیه السلام با دختر کنیه و لقب علىاکبر علیه السلام
امامحسن مجتبی علیه السلام و با امولد امام حسن علیه السلام ازدواج نمود.
امام علیه السلام فرمود: چنین نیست. امام سجاد علیه السلام با دختر امامحسن مجتبىعلیه السلام ازدواج کرد و ام ولدی که گفتی مربوط به علىبن الحسین است که در کربلا به شهادت رسید. و او را نیز به عقد خود درآورد.
این حدیث سندی است که علىاکبر کنیزی داشته که بری او فرزندی آورده است.
همچنین در زیارتی که ابوحمزه ثمالی از امام صادق علیه السلام نقل کرده، گوهری یگانه و حقیقتی تابناک بدست مىآید که دست روزگار و خیانتکاران آن را از بین برده است و آن این است که علىاکبر داری خانواده و فرزند بوده شاید نسل آن بزرگوار استمرار نیافته. امام صادق علیه السلام مىفرماید:
« صلىاللَّه علیک و علی عترتک و اهل بیتک و آبائک و ابنائک وامهاتک الاخیار الذین اذهب اللَّه عنهم الرجس و طهرهم تطهیرا »
در این زیارت لفظ « ابناء » جمع است و دلالت بر بیش از دو نفر دارد. همانگونه که مفهوم خاص آن فرزند صلبی است احتمال دارد بر همه بازماندگان اطلاق گردد اما این احتمال به لحاظ اطلاق لفظ « ابناء » بر فرزندان صلبی، مردود است.
عبارت «و علی عترتک» دلالت بر خانواده دارد. عترت به معنی خانواده و فرزندان است که اگر علىاکبر نواده نداشت در کلام امام معصوم علیه السلام که آشنی به فن بلاغت و اقتضاء حال است وارد نمىشد.
ابن قولویه این روایت را در »کامل الزیارات« باسندی صحیح و راویانی ثقه نقل کرده است از جمله علىبن مهزیار است که کاملاً مورد وثوق امام جواد علیه السلام بوده است. دلیل این مطلب، فرمایش امام در نامهی است که به وی مرقوم فرمودند: «همانا ترا در خدمت و طاعت آزمودم اگر بگویم مانند ترا ندیدهام امید آن دارم که در آن گفتار راستگو باشم.»
دیگر از راویان ثقه ابنابی عمیر است مرد بزرگواری که به جرم تشیع، هارون الرشید دستور داد سندىبن شاهک صدوبیست تازیانه به او زد، سپس وی را زندان کرد و تا صدوبیست دینار نداد آزاد نشد.
این علی به «اکبر» ملقب شد زیرا از امام زینالعابدین بزرگتر بود. امام سجاد علیه السلام این مطلب را در پاسخ ابنزیاد ملعون که پرسید: مگر خداوند علی را در کربلا نکشت؟ فرمودند: من برادری بزرگتر، بنام علی داشتم که شما او را کشتید . گروهی از مورخان امام سجاد علیه السلام را به «علىاصغر(ع)» و این شهید بزرگوار را به «علىاکبر(ع)» توصیف نمودهاند از جمله:
1- ابن جریر طبری در «تاریخ الامم و الملوک» ج 6 - ص 260، گوید: حمیدبن مسلم گفت: علىبن الحسین اصغر(ع) را دیدم در حالیکه بیمار بود.در کتاب «المنتخب» ذیل تاریخ مزبور، ج 12 ص 19 گوید: «علىاکبر(ع) فرزند امام حسین علیه السلام بود و از او نسلی نماند، و علىاصغر(ع) که مادرش امولد بود». در صفحه 88 همان کتاب آمده: علىاکبر(ع) با پدرش کنار نهر فرات در کربلا به شهادت رسید و فرزندی نداشت، علىاصغر(ع) نیز در کربلا همراه پدرش بود، وی بیست و سه سال داشت و بیمار بود.
2- ابن قتیبه در المعارف ص 93 گوید: علىاکبر(ع) پسر امام حسین علیه السلام، مادرش دختر ابومره بود. علىاصغر(ع) مادرش امولد بود. در ص 95 گوید: و اما علىاصغر(ع) ، هیچ بازماندهی بری امام حسین علیه السلام جز او نیست.
3- دینوری در الاخبار الطوال ص 254 گوید: درباره او پیشتر سخن گفتم، وی در ص 256 گفته است: هیچ یک از فرزندان، یاران و فرزندان برادر امام حسین علیه السلام روز عاشورا نجات نیافتند مگر علىاصغر(ع) که نوجوان بود.
4- یعقوبی در التاریخ ج 2 ص 94 طبع نجف گوید: بری امام حسینعلیه السلام هیچ فرزندی جز علىاصغر(ع) نماند.
5- قرمانی در التاریخ ص 108 گفته است: شمر ملعون بری کشتن علىاصغر(ع) که بیمار بود تلاش کرد.
6- دمیری در»حیاةالحیوان« درماده »بغل« گفته است:
علىاصغر(ع) به زین العابدین ملقب بود. برادر بزرگتری داشت بنام علىاکبر(ع) که در کربلا با پدرش شهید گردید.
7- سهیلی در »الروض الانف ج 2 - ص 326» گفته است: علىاکبر(ع) در کربلا همراه پدرش کشته شد. اما علىاصغر(ع) کشته نشد. مادرش سلافه دختر یزدگرد بود.
8- شعرانی در لواقح الانوار ج 1 - ص 23 : امام حسین علیه السلام فرزندانی بنام علىاکبر(ع) و علىاصغر(ع) داشت که نسل امام علیه السلام از اوست.
9- سبط ابن جوزی در تذکرة الخواص ص 156 آورده: علىاکبر(ع) با پدرش شهید شد و علىاصغر(ع) که زین العابدین علیه السلام است نسل پدر از او ادامه یافت.
10- ابن کثیر در البدایه و النهایه ج 9 ص 103 گفته است: علىبن الحسین به زین العابدین علیه السلام شهرت یافته برادر بزرگتری به نام اکبر داشت. به او نیز علی گفته میشد که با پدرش کشته شد.
11- دیاربکری در تاریخ الخمیس ج 2 ص 319: زین العابدین علیه السلام که همان علىاصغر(ع) است بیست و سه سال داشت. و علىاکبر(ع) با پدرش کشته شد.
12- ابن خلکان در وفیات الاعیان ج 1 ص 347 طبع ایران: زین العابدین علیه السلام را علىاصغر گویند نسل امام حسین علیه السلام فقط از او بجی مانده است.
13- صبّان در اسعاف الراغبین در حاشیه نورالابصار ص 194: از جمله اولاد امام حسین علیه السلام علىاکبر(ع) و علىاصغر(ع) است که از اصغر نسل بجی مانده است.
14- حافظ علىبن محمدبن علىخزار رازی قمی در کفایةالاثر ص318 از نسخه ملحق به اربعین مجلسی و خرایج راوندی در بخش نص بر امامت حضرت سجاد علیه السلام از امام حسین علیه السلام چنین آمده: عبیداللَّهبن عبداللَّهبن عتبه گفت: خدمت امام حسین علیه السلام بودم که علىاصغر(ع) آمد. امام او را نزد خود خواند و بین دو چشمانش را بوسه زد پس به امامت او و امامت امام باقر علیه السلام تصریح کرد.
15- در مجالس صدوق ص 93، مجلس 30: امام صادق علیه السلام فرمود: حسین علیه السلام با فرزندانش علىاکبر(ع) و علىاصغر(ع) به کربلا آمد.
16- شبلنجی در نورالابصار ص 194: از جمله فرزندان حسین علیه السلام علىاکبر(ع) است که با پدرش شهید گردید. و دیگری علىاصغر(ع) زین العابدین.
17- شیخ فخرالدین طریحی در منتخب ص 20 چاپ هند: حضرت سجادعلیه السلام به علىاصغر(ع) و شهید را به علىاکبر(ع) نام برده است.
اینان مورخانی بودند که از حضرت سجاد علیه السلام به علىاصغر(ع) یاد کرده و تصریح به کوچکتر بودن ایشان از علىاکبر(ع) نمودهاند، گروه دیگری اکتفاء به بزرگتر بودن علىاکبر(ع) و شهادت او کردهاند و ذکری از کوچکتر بودن حضرت زین العابدین(ع) نکردهاند از جمله:
18- ابن اثیر در الکامل ج 4 ص 30 اولین کشته آل ابوطالب علىاکبر(ع) است که مادرش لیلی بود.
19- مسعودی در مروج الذهب ج 2 ص 91 و در کتاب التنبیه و الاشراف ص 263 : با حسین علیه السلام پسرش علىاکبر(ع) کشته شد.
20- ابن الصباغ در الفصول المهمه ص 209 طبع ایران: با حسین علیه السلام علىاکبر(ع) کشته شد.
21- ابن العماد در شذرات الذهب ج 1 ص 66: با حسین علیه السلام دو فرزندش علىاکبر(ع) و عبداللَّه(ع) کشته شدند.
22- محب طبری در ذخائر العقبی ص 151 علىاکبر(ع) با پدرش به شهادت رسید.
23- رشید وطواط در غرر الخصاص ص 229 در باب 11 فصل دوم اول شهید بنی هاشم علىاکبر(ع) بود.
24- شبراوی در الا تحاف بحبّ الاشراف / ص 47: علىاکبر(ع) با پدرش در کربلا کشته شد.
25- شهید اول - عالم بزرگ تشیع در بخش مزار الدروس گوید: آنگاه علی بن الحسین(ع) را که بنابه نظر درستتر از زینالعابدین علیه السلام بزرگتر است زیارت کن.
26- میرزا ابوالقاسم طهرانی مشهور به سیدالعلماء در شرح زیارت عاشورا، ص 354 طبع - بمبنی: بنظر مورخین صحیحتر آنست که مقتول در کربلا علىاکبر(ع) است.
27- ابن ادریس حلی در بخش مزار « السرائر» بعد از آنکه بزرگتر بودن « علىاکبر(ع)» را انتخاب مىکند مىگوید: علماء تاریخ و نسب شناسان از جمله: بلاذری، عمری نسب شناس، ابن ابی الازهر در کتاب الفاخر و ابوعلی ابن همام در کتاب الانوار و دیگران نیز این نظر را دارند.
28- شیخ بزرگوار علامه میرزا محمد علی اردوبادی به نقل از کتاب النفحة العنبریة در نسبشناسی و مفتاح النجا فی مناقب آل العبا تالیف حارثی بد خشی و تذکرة الائمه محمد باقر لاهیجی، و دیگران نظر مزبور را پذیرفتهاند.
شیخ مفید در الارشاد و طبرسی در اعلام الوری بر خلاف این گروه معتقدند که شهید در کربلا علىاصغر(ع) است و علىاکبر(ع) مادرش دختر کسری یزدگرد بنام شاه زنان بوده است.
بدلیل عدم وجود مدرک و اعراض صاحب نظران و خبرگان از این ادعا نظر درست آنست که شهید در کربلا همانا علىاکبر(ع) است اماگفته ابن شهر آشوب درکتاب المناقب وابن طلحه شافعی در مطالب السؤال ص 73 و ابن صباغ در الفصول المهمه آنست که زین العابدین علیه السلام علی اوسط است یعنی امام حسین علیه السلام داری سه پسر بنام علی بوده که مخالفتی با آنچه ما گفتیم شهید در کربلا علىاکبر است و امام سجاد علیه السلام از او کوچکتر است ندارد، لیکن اعراض آنان از ذکر سه فرزند بری امام حسین علیه السلام پذیرش این نظر را مشکل مىسازد. هرچند اربلی در کشف الغمه آنرا پذیرفته است. زیرا نسب شناسان و مورخان قائلند که امام حسین علیه السلام دو فرزند بنام علىاکبر و علىاصغر که همان امام سجاد علیه السلام است و عبداللَّه شیرخوار و جعفر داشته که در زمان حیات پدر از دنیا برفت همانگونه که تا کنون روشن نشده امام حسین علیه السلام غیر از فاطمه و سکینه دختر دیگری داشته است. و اما فاطمه بیمار که مرحوم مجلسی در جلد دهم بحار الانوار طبع کمپانی باستناد نوشته یکی از علما شیعه آورده، بدلیل مشخص نبودن نویسنده و عدم توجه نسب شناسان و مورخان به موضوع، سکوت و عدم اظهار نظر بهتر است. در ابتدی این عنوان گفتیم امام سجاد علیه السلام به ابن زیاد فرمود: برادری بزرگتر داشتم که او را کشتید.
ابن زیاد گفت: بلکه خدا او را کشت.
امام علیه السلام فرمود: «اللَّه یتوفّی الانفس حین موتها». آیه 42 سوره زمر
ترجمه: خدی تعالی هنگام مرگ جانها را مىستاند.
ناگفته نماند این گفتگو بعد از آنست که ابن زیاد دستور داد اهل بیت و خاندان نبوت را وارد دارالحکومه کنند. به مردم نیز بار عام داده بود تا در مجلس حاضر باشند.
شباهت علىاکبر علیه السلام به پیامبر صلی الله علیه وآله
رسولخدا صلی الله علیه وآله نوری روشنی بخش و شمشیری از شمشیرهی خداوند است، خبر شدم آن حضرت مرا بیم داده در حالیکه عفو و گذشت او، آرزوی همه است.
رسول خدا صلی الله علیه وآله به منظور گرامی داشت او جامه خود را بر او انداخت تا آزردگی خاطرش برطرف شود.
این کار از پیامبر صلی الله علیه وآله شگفت نیست زیرا که او بری رحمت و رأفت، تعلیم قرآن و انذار و تبشیر انسان بر انگیخته شده است، به سرحد کمال خیرخواهی و نصیحت فرمود و بری هدایت بشر قیام و به رستگاری و سعادت، مردم را فراخواند و از کوری جهالت رهانید.
خدی مهربان به حبیب خود پیامبر رحمت صلی الله علیه وآله چنین فرمود:
« و رحمتی وسعت کل شی فساکتبهاللذین یتقون و یؤتون الزکوة والذین بآیاتنا یؤمنون الذین یتبعون الرسول النبی الامی... » تا آخر آیه.
سوره اعراف آیه 156/157
برگرفته از کتاب حضرت علی اکبر علیه السلام
تألیف علامه عبدالرزاق مقرم موسوی ؛ ترجمه دکتر امیرحسین لولاور