- دروغ سببِ گرفتن صورت انسانی از دروغگو است. یعنی چهره برزخی اش انسان نیست. رسول خدا(ص) به حضرت زهرا(س) فرمود: در شب معراج زنی را دیدم که سرش مانند خوک و بدنش مانند بدن الاغ بود وسببش فتنه انگیزی و دروغگویی اش بوده است.
- دروغگو به واسطه ی دروغ، بوی دهانش در قیامت گندیده است. ملائکه از بوی گندش فرار میکنند. بوی گند دهان دروغگو تا به عرش می رسد.
- دروغ از شراب بدتر است. حضرت باقر(ع) فرمود: خداوند برای شرّ قفلهایی قرار داده و کلید آن شراب است و دروغ بدتر از شراب است.
- دروغگو به عذاب مخصوصی معذّب می باشد چنانکه در کتاب دعوات راوندی، حدیثی طولانی از رسول خدا(ص) روایت نموده که آن حضرت مشاهدات خود را در معراج بیان نموده که از آن جمله فرمود: دیدم مردی که بر پشت خوابانیده شده و دیگری بر سرش ایستاده و در دستش مانند عصائی از آهن که سرش کج باشد، بود پس بر یک طرفش می آمد و با آنچه در دستش بود بر رویش می زد، از طرف دهان تا فقایش را قطعه قطعه می کرد و همچنین به بینی و چشمش می زد تا قفای آن آنگاه به طرف دیگر می آمد و همین کار را تکرار می کرد و هنوز از این طرف فارغ نشده، طرف دیگر صحیح و به حال اول برمی گشت و با او همان کار اول را می کرد.
پرسیدم: علت عذاب این شخص چیست؟ به من گفتند: این مردی است که صبح از خانه اش بیرون می رود دروغی می گوید که زیانش به آفاق می رسد و تا روز قیامت بر او چنین عذابی است.
- مردی از رسول خدا(ص) پرسید چه عملی سبب دخول در آتش است؟
رسول خدا(ص) فرمود: دروغ، زیرا دروغ سبب فجور و فجور سبب کفر و کفر سبب دخول در آتش است.
- از حضرت صادق(ع) است که از مجازات دروغگو آن است که خداوند فراموشی را بر او مسلط می گرداند. پس دروغی می گوید و آن را فراموش می نماید و بعد خبری می دهد که منافی با دروغ اولی است و خود را نزد مردم رسوا می سازد.
- دروغ دری از درهای نفاق است. دروغ از گناهان کبیره است.
- دروغ صاحبش را هلاک می کند چنان که پیامبر اکرم(ص) فرمود: از دروغ بپرهیزید، اگر شما در آن رستگاری می بینید (این طور نیست) به درستی که در آن هلاکت است. همچنین فرمود: از دروغ بپرهیزید زیرا که دروغ روی دروغگو را سیاه می کند.
- دروغگو قابل رفاقت و برادری نیست. حضرت امیر المؤمنین علی (ع) فرمود: مسلمان باید از دوستی و برادری دروغگو بپرهیزد زیرا به سبب دروغ گفتن اگر راست هم بگوید باور کرده نمی شود.
- خداوند دروغگو را هدایت نمی کند و راه حق را نشانش نمی دهد.
- عیسی بن مریم فرمود: کسی که دروغگوئی اش زیاد شود حسن و جمال و وقارش نزد خدا و خلق خدا از بین می رود به طوری که مردم از او متنفّر و منزجر می شوند.
- دروغگو از نماز شب محروم است و در نتیجه از برکاتی که این عبادت بزرگ دارد محروم می ماند که از آن جمله از سعه رزق بی بهره است.
- دروغ کلید خانه ای است که همه خبائث در آن است.
- دروغگو مروّتش از همه ی خلق کمتر است.
- دروغگو تخم کینه و دشمنی را در دلها می کارد.
- دروغ نشانه ای از نفاق است چنانکه رسول خدا(ص) فرمود: منافق را سه علامت است: دروغ گفتن، خیانت کردن، خلف وعده نمودن.
- دروغ انگشت پیچ شیطان است. دروغ بدترین رباهاست. (از حیث عذاب شدیدتر است)
برگرفته از کتاب گناهان کبیره از شهید آیت الله دستغیب
تنظیم برای تبیان: پایدار
