سفارش تبلیغ
صبا ویژن
امام زمان عج تنهایت نمیگذارم و با گناهانم آزارت نمی دهم.
[ و گفتهاند که در روزگار خلافت عمر بن خطاب از زیور کعبه و فراوانى آن نزد وى سخن رفت ، گروهى گفتند اگر آن را به فروش رسانى و به بهایش سپاه مسلمانان را آماده گردانى ثوابش بیشتر است . کعبه را چه نیاز به زیور است ؟ عمر قصد چنین کار کرد و از امیر المؤمنین پرسید ، فرمود : ] [ قرآن بر پیامبر ( ص ) نازل گردید و مالها چهار قسم بود : مالهاى مسلمانان که آن را به سهم هر یک میان میراث بران قسمت نمود . و غنیمت جنگى که آن را بر مستحقانش توزیع فرمود . و خمس که آن را در جایى که باید نهاد . و صدقات که خدا آن را در مصرفهاى معین قرار داد . در آن روز کعبه زیور داشت و خدا آن را بدان حال که بود گذاشت . آن را از روى فراموشى رها ننمود و جایش بر خدا پوشیده نبود . تو نیز آن را در جایى بنه که خدا و پیامبر او مقرر فرمود . [ عمر گفت اگر تو نبودى رسوا مىشدیم و زیور را به حال خود گذارد . ] [نهج البلاغه]
پیوندها
صفحه اول
پیام رسان
پارسی بلاگ
اوقات شرعی
پست الکترونیک
برچسب ها
دل نوشته ها
نوشته ها
نماز و دعا
ویرایش
عناوین یادداشتهای
چقدر خنده...
تفاوت بین...
فرض کن...
نصیحت...
ترمیم...
در بهشت...
قهر کردن...
دانلود...
اعمال...
حجاب حضرت...
عناوین یادداشتها[936]
بایگانی
پاییز 1387[58]
تابستان 1387[100]
بهار 1387[103]
زمستان 1386[98]
پاییز 1386[155]
تابستان 1386[178]
بهار 1386[189]
فروردین 92[16]
آذر 88[1]
فروردین 88[6]
ویرایش
پیوند دوستان
(( همیشه با تو...
سایت اطلاع...
وبلاگ شخصی...
دست خط ...
لحظه های آبی(...
مذهبی فرهنگی...
شهید علی پور
.: شهر عشق :.
ویرایش
مدیر وبلاگ
امام زمان عج تنهایت نمیگذارم و با گناهانم آزارت نمی دهم.
آمار واطلاعات
بازدید امروز : 20
بازدید دیروز : 99
کل بازدید : 752738
کل یادداشتها ها : 965
خبر مایه
امروز روز شهادت حضرت رقیه (س) است!
سالومه کمیجانی
شهادت حضرت رقیه (س)
شهادت غم انگیز حضرت فاطمه صغری و یا رقیه علیها سلام، دختر امام حسین(ع) چنین است:
عصر روز سه شنبه در خرابه در کنار حضرت زینب(س) نشسته بود. جمعی از کودکان شامی را دید که در رفت و آمد هستند.
پرسید: عمه جان! اینان کجا می روند؟ حضرت زینب(س)فرمود: عزیزم این ها به خانه هایشان می روند. پرسید: عمه! مگر ما خانه نداریم؟ فرمودند: چرا عزیزم، خانه ما در مدینه است. تا نام مدینه را شنید، خاطرات زیبای همراهی با پدر در ذهن او آمد.
بلافاصله پرسید: عمه! پدرم کجاست؟ فرمود: به سفر رفته. طفل دیگر سخن نگفت، به گوشه خرابه رفته زانوی غم بغل گرفت و با غم و اندوه به خواب رفت. پاسی از شب گذشت. ظاهراً در عالم رؤیا پدر را دید. سراسیمه از خواب بیدار شد، مجدداً سراغ پدر را از عمه گرفت و بهانه جویی نمود، به گونه ای که با صدای ناله و گریه او تمام اهل خرابه به شیون و ناله پرداختند.
خبر را به یزید رساندند، دستور داد سر بریده پدرش را برایش ببرند. رأس مطهر سید الشهدا را در میان طَبَق جای داده، وارد خرابه کردند و مقابل این دختر قرار دادند. سرپوش طبق را کنار زد، سر مطهر سید الشهدا را دید، سر را برداشت و د رآغوش کشید.
بر پیشانی و لبهای پدر بوسه زد و آه و ناله اش بلند تر شد، گفت: پدر جان چه کسی صورت شما را به خونت رنگین کرد؟ پدر جان چه کسی رگهای گردنت را بریده؟ پدر جان «مَن ذَالَّذی أَیتَمَنی علی صِغَرِ سِنِّیِ» چه کسی مرا در کودکی یتیم کرد؟ پدر جان یتیم به چه کسی پناه ببرد تا بزرگ بشود؟ پدر جان کاش خاک را بالش زیر سرم قرار می دادم، ولی محاسنت را خضاب شده به خونت نمی دیدم.
دختر خردسال حسین(ع) آن قدر شیرین زبانی کرد و با سر پدر ناله نمود تا خاموش شد. همه خیال کردند به خواب رفته. وقتی به سراغ او آمدند، از دنیا رفته بود. شبانه غساله آوردند، او را غسل دادند و در همان خرابه مدفون نمودند.
دل نوشته ها
،
نوشته ها
،
نماز و دعا
،
اولین دیدگاه را شما بگذارید
کتاب های...
طراحی پوسته توسط تیم
پارسی بلاگ