اَللّهُمَّ ارْزُقْنى فیهِ رَحْمَةَ الاْیْتامِ وَاِطْعامَ اْلطَّعامِ وَاِفْشآءَ السَّلامِ وَصُحْبَةَ الْکِرامِ بِطَوْلِکَ یا مَلْجَاَ الاْمِلینَ.

خدایا روزیم گردان در این ماه مهرورزى نسبت به یتیمان و خوراندن طعام و به آشکار کردن سلام و هم‌نشینى با کریمان به فضل و کرمت اى پناه آرزومندان.

اهمیت نماز

1 - مقدم بر اعمال: رسول خدا صلی الله علیه و آله: «اولین چیزی که روز قیامت در اعمال بنده مورد توجه قرار می‏گیرد، نماز اوست.» (1)

2 - وسیله تقرب: حضرت علی علیه السلام: «الصلوة قربان کل تقی; نماز وسیله تقرب هر پرهیزکاری است.» (2)

3 - بهترین اعمال: حضرت علی علیه السلام: «شما را به نماز وحفظ آن سفارش می‏کنم، بدرستی که بهترین اعمال نماز است.» (3)

4 - سنگر مبارزه با شیطان: حضرت علی علیه السلام: «نماز سنگری است‏برای در امان ماندن از نفوذ شیطان.» (4)

5 - مانع ضد ارزش‏ها:قرآن کریم: «ان الصلاة تنهی عن الفحشاء و المنکر؛ نماز اهلش را از هر کار زشت ‏باز می‏دارد»(5)

آثار ترک و سبک شمردن نماز

1 - جهنمی شدن: قرآن کریم: «سؤال می‏کنند چه چیزی شما را جهنمی کرد؟ گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.» (6)

2 - محرومیت از الطاف الهی: قال تعالی: «وای بر نمازگزارانی که دل از یاد خدا غافل دارند.» (7)

3 - دوری از رسول خدا: پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: «کسی که نمازش را سبک بشمارد از من نیست.» (8)

4 - محرومیت از شفاعت پیامبر: پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: «کسی که نماز واجب را از وقت آن به تاخیر اندازد، در قیامت‏شفاعت من به او نمی‏رسد.» (9)

---

1- بحارالانوار، ج 82، ص 227.

2- همان، ج 10، ص 99.

3- همان، ج 82، ص 29.

4- غررالحکم، ماده صلاة.

5- عنکبوت/ 45.

6- مدثر/ 43.

7- ماعون/ 4 - 5.

8- بحارالانوار، ج 80، ص 21.

9- همان.

منبع: نشریه مبلغان، شماره 23، بااندکی تصرف

بعضی از گناهان

1 - ترک واجبات: امام صادق علیه السلام: «بنده‏ای که یکی از واجبات را ترک کند، خداوند به او نظر رحمت نمی‏کند و او را پاک نمی‏کند.» (1)

2 - حرام‏خواری: رسول خدا صلی الله علیه و آله: « هرگاه لقمه حرامی در شکم بنده قرار گیرد، ملائک آسمان و زمین او را لعنت می‏کنند.» (2) 

3 - کمک به ستمگران: امام صادق علیه السلام: «کمک به ستمگران و علاقه به آن‏ها از گناهان کبیره است.» (3)

 

کسی که نمی‏تواند ترک گناه کند چه کند؟

شخصی خدمت امام حسین علیه السلام رسید و گفت: من مرد گناهکاری هستم که صبر از گناه ندارم، مرا موعظه کن.

حضرت فرمود: با پنج‏شرط هرچه می‏خواهی گناه بکن:

1 - روزی خدا را نخور، هر چه می‏خواهی گناه کن.

2 - جایی پیدا کن که خدا تو را نبیند و هر چه می‏خواهی گناه کن.

3 - از ولایت‏خدا خارج شو و هر چه می‏خواهی گناه کن.

4 - جان به عزرائیل نده و هر چه خواهی گناه کن.

5 - به جهنم نرو و هر چه می‏خواهی گناه کن. (4)

---

پی نوشتها:

1- وسائل الشیعه، ج 11، ص 207.

2- سفینة البحار، ج 1، ص 245.

3-کافی، ج 3، ص 180.

4- بحارالانوار، ج 78، ص 126.

منبع: نشریه مبلغان، شماره 23، بااندکی تصرف

چه شد که ان شد ؟ 

در پی سیاست‏ سرکوب خونین رژیم در اواخر بهار تا اواسط تابستان‏1357 ه.ش. از شدت و گستره اعتراضات و فعالیتهای مخالفان تا حد زیادی کاسته شد و در تیر ماه همان سال، اوضاع کشور کاملا رو به آرامش نهاد. ناظران خارجی، مفسران سیاسی و کارشناسان رژیم به این جمع‏بندی دست‏یافتند که شاه پس از یک رشته درگیری با شورشیان و سرکوب مخالفان از دی ماه‏1356 تا خرداد1357، اکنون ابتکار عمل را به دست گرفته و کاملا بر اوضاع مسلط گشته است و اکنون هیچ خطر جدی رژیم را تهدید نمی‏کند. شاه نیز در پایان این دوره، در یک مصاحبه تصریح کرد که:

هیچ قدرتی توان کنار نهادن مرا نخواهد داشت چه 700 هزار تن نیروی مسلح از من پشتیبانی می‏کنند، همه کارگران و اکثریت مردم پشت‏سرم هستند و من قدرتمندم.

او از فرصت و فضای موجود بهره جست و سراسر تیر ماه را به استراحت و خوشگذرانی در سواحل خزر پرداخت. اما آنچه رویای شیرین رژیم و کارگزاران آن را برآشفت فرارسیدن ماه مبارک رمضان بود که از اواسط مرداد آغاز می‏شد.

با آغاز رمضان قیام ملت چهره‏ای تازه یافت و عمق و وسعت‏بیشتری گرفت. تاکنون در مورد محرم و آموزه‏های تشیع در پویایی و تحرک نهضتها و حرکتهای اسلامی گفتگوها و مباحثات گوناگونی صورت گرفته است. حال آنکه ماه رمضان برغم نقش بی‏بدیل و منحصر به فردش در فرایند انقلاب چندان مورد پژوهش های جدی قرار نگرفته است.

بی‏تردید ماه رمضان فرصتی فراهم آورد تا نیروها و چرخهای پرتوان انقلاب پس از یک دوره کوتاه رکود و توقف، بار دیگر به حرکت درآید و چنان شتاب بگیرد که رژیم و متحدان آن را سخت غافلگیر کند

امام که از نجف هدایت مبارزات را در دست داشت، نیک می‏دانست که فصل عمل فرا رسیده است. او فعالیت های خود را به گونه‏ای مضاعف توسعه بخشید. علاوه بر سخنرانی های متعدد که به صورت نوار در سراسر کشور توزیع می‏شد، کوشید تا حلقه‏های پیوند و ارتباط با مراکز مذهبی و هواداران پرشور خویش را در داخل و خارج از کشور گسترش دهد؛ زیرا نیروهای مخالف رژیم اعم از مذهبی و غیر مذهبی اکنون در حال سازمان یافتن بودند. روشنفکران با نوشتن و تکثیر اعلامیه‏های گوناگون فعالیت های پنهانی گسترده‏ای در میان مردم آغاز کردند. امام در آستانه ماه رمضان در پیامی هشت ماده‏ای که به تعبیر برخی، «نخستین منشور انقلاب‏»  لقب گرفته است، وظایف مبارزان بویژه سخنرانان مذهبی را گوشزد نمود و تاکید کرد که این نهضت اسلامی با آزادی های استکباری انحراف نخواهد یافت و لذا روحانیون می‏باید در افشای جنایات رژیم در این ماه در مساجد و مجامع اسلامی مبارزات مردمی را وسعت‏بخشیده به خانواده‏های شهدا و زندانیان رسیدگی کنند.

اهمیت انکارناپذیر اسلام و مکتب تشیع که تا این زمان هیچ یک از معیارهای زندگانی غربی نتوانسته بود آرمان های آن را تحت تاثیر قرار دهد، می‏توانست‏به عنوان بخش بزرگی از هویت ملی و فرهنگی ما و به عنوان ایدئولوژی مبارزه بار دیگر در ماه رمضان مورد تاکید قرار گیرد. عموما در این ماه به عنوان ماه عبادت و ماهی که انسان به مهمانی خدا می‏رود، بسیاری از مسلمانان از امور کسب و زندگی تا حد زیادی فراغت‏یافته به اماکن مذهبی و مساجد روی می‏نهند و با توجه به زمینه‏های مساعد، هسته‏های مبارزه و مقاومت در مساجد سراسر کشور شکل می‏گیرند.

وجود هزاران مسجد و حسینیه و نیز دهها هزار روحانی در ایران آن روز، بیانگر وجود تشکیلات نسبتا منسجم و متشکل در سراسر کشور بود که در صورت لزوم می‏توانست همه اقشار ملت را مخاطب قرار دهد و با بسیج‏سیاسی به صحنه بکشاند و در جهت آموزه‏های رهبران شیعی به حرکت درآورد.

با فرارسیدن ماه رمضان جبنه مذهبی انقلاب ایران نمود بیشتری یافت. در پی فضای نسبتا باز سیاسی سالهای‏56-57 و برخلاف سنت دیرینه خاندان پهلوی، بویژه در سال‏57 تا حد زیادی از ممنوعیت‏ برگزاری مراسم سیاسی و مذهبی کاسته شده بود و به اعتراف برخی از فعالان مذهبی، واعظان و سخنرانان دینی، آزادانه‏تر از سالهای قبل می‏توانستند در منبرها و مجالس سخن بگویند و ممنوعیت منبر را کنار بگذارند و به تشریح وضعیت مبارزه پرداخته، مجالس مذهبی را به صحنه‏های اعتراض‏آمیز سیاسی تبدیل کنند. در عمل نیز چنین شد. بسیاری از مردم و حتی برخی مقامات سیاسی و نظامی خود فعالانه در این مراسم مشارکت می‏جستند. در پایان مراسم انبوه جمعیت‏حاضر در مساجد به راهپیمایی و تظاهرات خیابانی دست می‏زدند و در محلهای ویژه به یکدیگر می‏پیوستند و از این رهگذر صحنه‏ای پرشکوه و خیره‏کننده ایجاد می‏شد.

امام در آستانه ماه رمضان در پیامی هشت ماده‏ای که به تعبیر برخی، «نخستین منشور انقلاب‏»  لقب گرفته است، وظایف مبارزان بویژه سخنرانان مذهبی را گوشزد نمود و تاکید کرد که این نهضت اسلامی با آزادی های استکباری انحراف نخواهد یافت

این مسائل سرانجام اسباب نگرانی دولت را فراهم ساخت. فرماندهان نظامی کشور در چند جلسه شورای امنیت ملی، در مورد بررسی موضوع فوق به گفتگو  نشستند. در یکی از این مذاکرات سپهبد بدره‏ای فرمانده گارد شاهنشاهی گفت:

در کلیه مساجد و منابر صحبت از تغییر رژیم سلطنتی، تحریک مردم برای انقلاب و صحبت از حکومت اسلامی است.

سپهبد مقدم، رئیس ساواک، این ماجرا را یک جنگ روانی خواند و گفت: همبستگی شدیدی بین آخوندها وجود دارد و در پناه پوشش دین، آنها در جهت مقاصد شوم بهره‏برداری می‏نمایند.

ناآرامی های اصفهان در این ماه، رژیم را واداشت تا برای حفاظت از جان صدها کارشناس امریکایی و انگلیسی که در تاسیسات آن شهر فعالیت می‏کردند، در اصفهان و نجف‏آباد حکومت نظامی اعلام کند تا مبادا حوادث قم و تبریز تکرار شود. علاوه بر رویدادهای اصفهان، آتش‏سوزی سینما رکس آبادان که طی آن نزدیک به 370 تن به شهادت رسیدند، تنور مبارزات را بیش از پیش برافروخت. با توجه به این حقیقت که آبادان پیشرفته‏ترین تجهیزات آتش‏نشانی را در اختیار داشت رژیم به عنوان مقصر اصلی و عمدی این فاجعه در محافل سیاسی و مذهبی مورد انتقاد و خشم مخالفان قرار گرفت و آنان آشکارا خواهان سرنگونی حکومت‏شدند. راهپیمایی های گسترده از یک سو و اعلامیه‏های متعدد در محکومیت این رخداد انتشار یافت و امام نیز این حادثه را به کسانی نسبت داد که سالها به انجام چنین فجایعی عادت کرده‏اند.  به هر صورت این فاجعه به صورت یک شعار در مبارزات مردمی تکرار شد و همه تلاشهای دولت ‏برای توجیه ماجرا و نسبت‏دادن آن به «عناصر متعصب که سینما را محل فساد می‏دانند» نتیجه معکوس بخشید و سقوط دولت آموزگار را قطعی کرد. چرا که اندکی بعد، در پی آغاز مراسم ضربت‏خوردن و شهادت امام علی(ع) بویژه در روز 21 رمضان، 5 شهریور1357، تظاهرات گسترده‏ای در سراسر کشور  برپا گردید و دولت آموزگار را به زانو درآورد.

کیفیت هزار رکعت نماز

و بدانکه از اعمالى که در شبهاى ماه رمضان مستحب است بجا آورده شود هزار رکعت نماز است در مجموع این ماه که مشایخ و اعاظم علماء در کتب خود که در فقه یا عبادات نوشته اند به آن اشاره نموده اند و اما کیفیّت بجا آوردن آن پس احادیث در باب آن مختلف است و آنچه موافق روایت ابن ابى قرّه است از حضرت جوادعلیه السلام و مختار شیخ مفید در کتاب غریّه و اشراف بلکه مختار مشهور است آنست که در دهه اوّل و دهه دویّم ماه رمضان در هر شبى بیست رکعت خوانده شود هر دو رکعت به یک سلام به این طریق که هشت رکعت آن را بعد از نماز مغرب بخواند و دوازده رکعت دیگر را بعد از نماز عشاء و در دهه آخر در هر شب سى رکعت بخواند باز هشت رکعت آن را بعد از نماز مغرب و بیست و دو رکعت دیگر را بعد از نماز عشاء و مجموع این نمازها هفتصد رکعت مى شود و باقیمانده را که سیصد رکعت است در شبهاى قدر بخواند یعنى شب نوزدهم صد رکعت و شب بیست و یکم صد رکعت و شب بیست و سیّم صد رکعت پس مجموع هزار رکعت شود و به ترتیب دیگر نیز وارد شده و تفصیل کلام در جاى دیگر است و این مقام را گنجایش بسط نیست و امید که اهل خیر در عمل به این هزار رکعت نماز مسامحه و سهل انگارى نکرده از فیض آن خود را بهره مند نمایند و روایت شده که مى خوانى بعد از هر دو رکعت از نافله هاى ماه رمضان

اَللّهُمَّ اجْعَلْ فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ وَفیما تَفْرُقُ

خدایا مقرر دار در آن قضا و قدر حتمى و در آنچه جدا کنى

مِنَ الاْمْرِ الْحَکیمِ فى لَیْلَةِ الْقَدْرِ اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ

از دستور حکیمانه ات در شب قدر که مرا از حاجیان خانه

الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنوُبُهُمْ وَاَسْئَلُکَ

محترم کعبه ات قرار دهى آنان که حجشان قبول و کوششان پذیرفته و گناهانشان آمرزیده شده و از تو خواهم

اَنْتُطیلَ عُمْرى فى طاعَتِکَ وَتُوَسِّعَ لى فى رِزْقى یااَرْحَمَالرّاحِمینَ

که عمرم را در اطاعت خود طولانى گردانى و در روزیم وسعت دهى اى مهربانترین مهربانان

شیخ کفعمى در حاشیه بلد الا مین از سیّد بن باقى نقل کرده که فرموده مستحبّ است در هر شب ماه رَمَضان دو رکعت نماز در هر رکعت حمد و توحید سه مرتبه و چون سلام داد بگوید:

سُبْحانَ مَنْ هُوَ حَفیظٌ لا یَغْفُلُ سُبحانَ مَنْ هُوَ رَحیمٌ لا یَعْجَلُ

منزه است آن خداى نگهبانى که غفلت نکند منزه است آن خداى مهربانى که شتاب نکند

سُبْحانَ مَنْ هُوَ قاَّئِمٌ لا یَسْهُو سُبْحانَ مَنْ هُوَ دائِمٌ لا یَلْهُو

منزه است آن خداى پابرجایى که کسى را از یاد نبرد منزه است آن خداى جاویدانى که به چیزى سرگرم نشود

پس بگوید تسبیحات اربع را هفت مرتبه پس بگوید:

سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ یا عَظیمُ اغْفِرْ لِىَ الذَّنْبَ الْعَظیمَ

منزّهى تو منزّهى منزّهى اى خداى بزرگ بیامرز گناهان بزرگم را

پس ده مرتبه صلوات بفرستد بر پیغمبر و آل او علیهم السلام . کسى که این دو رکعت نماز را بجا آورد بیامرزد حق تعالى از براى او هفتاد هزار گناه الخ

 در خبر است که هر که در هر شب از ماه رمضان سوره اِنّا فَتَحْنا در نماز مستحبّى بخواند آن سال محفوظ بماند .

التماس دعا

 

دعاى روز اول ماه رمضان

هفتم علامه مجلسى در زادالمعاد فرموده کلینى و شیخ طوسى و دیگران به سند صحیح روایت کرده اند که حضرت امام موسى کاظم علیه السلام فرمود که در ماه مبارک رمضان در اوّل سال یعنى روز اوّل ماه چنانچه عُلماء فهمیده اند این دعا را بخوان و فرمود که هر که این دعا را براى رضاى خدا و بى شائبه اغراض فاسده و ریا بخواند در آن سال به او نرسد فتنه و گمراهى و نه آفتى که ضرر رساند بدین او یا بدن او و حق تعالى او را حفظ کند از شرّ آنچه در آن سال واقع مى شود از بلاها و دعا این است :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ

خدایا من از تو خواهم

بِاسْمِکَ الَّذى دانَ لَهُ کُلُّشَىْءٍ وَبِرَحْمَتِکَ الَّتى وَسِعَتْ کُلَّشَىْءٍ

به حق آن نامت که گردن نهاد در برابرش هر چیز و بدان رحمتت که فراگرفت هر چیز را

وَبِعَظَمَتِکَ الَّتى تَواضَعَ لَها کُلُّشَىْءٍ وَبِعِزَّتِکَ الَّتى قَهَرْتَ کُلَّشَىْءٍ

و بدان بزرگیت که فروتن شد در برابرش هر چیز و بدان عزتت که مقهور کرد هر چیز را

وَبِقُوَّتِکَ الَّتى خَضَعَ لَها کُلُّشَىْءٍ وَبِجَبَرُوتِکَ الَّتى غَلَبَتْ کُلَّشَىْءٍ

و بدان نیرویت که خاضع شد در برابرش هر چیز و به جبروتت که غالب آمد بر هر چیز

وَبِعِلْمِکَ الَّذى اَحاطَ بِکُلِّشَىْءٍ یا نُورُ یا قُدُّوسُ یا اَوَّلُ قبْلَ

و بدانشت که هر چیز را احاطه کرده اى نور و اى منزه از هر عیب اى نخست پیش از

کُلِّشَىْءٍ [وَیا باقِیاً بَعْدَ کُلِّشَىْءٍ] یااَللّهُ یارَحْمنُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ

هر چیز و اى باقى پس از هر چیز اى بخشاینده درود فرست بر محمد و آل

مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُغَیِّرُ النِّعَمَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى

محمد و بیامرز از من گناهانى را که نعمتها را تغییر دهد و بیامرز از من گناهانى را که

تُنْزِلُ النِّقَمَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَقْطَعُ الرَّجاَّءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ

رنج و عذاب فرو ریزد و بیامرز از من گناهانى را که امید را قطع کند و بیامرز از من گناهانى را

الَّتى تُدیلُ الاْعْداَّءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَرُدُّ الدُّعاَّءَ وَاغْفِرْ لِىَ

که دشمنان را چیره کند و بیامرز از من گناهانى را که دعا را باز گرداند و بیامرز از من

الذُّنُوبَ الَّتى یُسْتَحَقُّ بِها نُزُولُ الْبَلاَّءِ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى

گناهانى که مردم را مستحق نزول بلا گرداند و بیامرز از من گناهانى را که

تَحْبِسُ غَیْثَ السَّماَّءِ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَکْشِفُ الْغِطاَّءَ وَاغْفِرْ

باران آسمان را جلوگیرى کند و بیامرز از من گناهانى را که پرده را بالا زند و بیامرز

لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَناَّءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُورِثُ النَّدَمَ

از من گناهانى را که در نابودى شتاب کند و بیامرز از من گناهانى را که پشیمانى آرد

وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَهْتِکُ الْعِصَمَ وَاَلْبِسْنى دِرْعَکَ الْحَصینَةَ

و بیامرز از من گناهانى را که پرده ها را بدرد و زره محکمت را که پاره شدنى نیست

الَّتى لا تُرامُ وَعافِنى مِنْ شَرِّ ما اُحاذِرُ بِاللَّیْلِ وَالنَّهارِ فى مُسْتَقْبَلِ

بر من بپوشان و سلامتم بدار از شر آنچه حذر مى کنم از آن در شب و روز در روزهاى آینده

سَنَتى هذِهِ اَللّهُمَّ رَبَّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَرَبَّ الاْرَضینَ السَّبْعِ وَما

امسال من خدایا اى پروردگار آسمانهاى هفتگانه و اى پروردگار زمینهاى هفتگانه و آنچه

فیهِنَّ وَما بَیْنَهُنَّ وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ وَرَبَّ السْبْعِ الْمَثانى

در آنها و آنچه مابین آنها است و اى پروردگار عرش عظیم و پروردگار هفت آیه (یعنى سوره حمد یا هفت سوره )

وَالْقُرْآنِ الْعَظیمِ وَرَبَّ اِسْرافیلَ وَمیکاَّئیلَ وَجَبْرَئیلَ وَرَبَّ مُحَمَّدٍ

و قرآن بزرگ و پروردگار اسرافیل و میکائیل و جبرئیل و پروردگار محمد

صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ سَیِّدِ الْمُرْسَلینَ وَخاتَِمِ النَّبِیّینَ اَسْئَلُکَ بِکَ وَبِما

صلى الله علیه و آله آقاى رسولان و خاتم پیمبران از تو خواهم به حق خودت و به حق آنچه

سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ یا عَظیمُ اَنْتَ الَّذى تَمُنُّ بِالْعَظیمِ وَتَدْفَعُ کُلَّ

خود را بدان نام نهاده اى اى خداى بزرگ توئى که به نعمت عظیم منت نهى و هر محذور را دفع کنى

مَحْذُورٍ وَتُعْطى کُلَّ جَزِیلٍ وَتُضاعِفُ الْحَسَناتِ بِالْقَلیلِ وَبِالْکَثیرِ

و هر عطاى شایانى را تو عطا کنى و دو چندان کنى کارهاى نیک را به کم و زیاد

وَتَفْعَلُ ما تَشاَّءُ یا قَدیرُ یا اَللّهُ یا رَحْمنُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ

و مى کنى هر کارى را بخواهى اى توانا اى خدا اى بخشاینده درود فرست بر محمد و خاندانش

وَاَلْبِسْنى فى مُسْتَقْبَلِ سَنَتى هذِهِ سِتْرَکَ وَنَضِّرْ وَجْهى بِنُورِکَ

و بپوشان بر من در آینده این سال پرده خویش را و چهره ام را به نور خویش منور گردان

وَاَحِبَّنى بِمَحبَّتِکَ وَبَلِّغْنى رِضْوانَکَ وَشَریفَ کَرامَتِکَ وَجَسیمَ

و به محبت خویش دوستم بدار و مرا به مقام خوشنودى خود و بزرگوارى شریفت و عطاى بزرگت

عَطِیَّتِکَ وَاَعْطِنى مِنْ خَیْرِ ما عِنْدَکَ وَمِنْ خَیْرِ ما اَنْتَ مُعْطیهِ اَحَداً

نائل گردان و عطا کن به من از بهترین چیزى که نزد تو است و از بهتر چیزى که عطا مى کنى بر یکى

مِنْ خَلْقِکَ وَاَلْبِسْنى مَعَ ذلِکَ عافِیَتَکَ یا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوى وَیا

از خلق خویش و با آنها لباس عافیتت را هم بر من بپوشان اى مرجع هر شکایت و اى

شاهِدَ کُلِّ نَجْوى وَیا عالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ وَیا دافِعَ ما تَشاَّءُ مِنْ بَلِیَّةٍ یا

گواه بر هر راز و اى داناى هر پنهان و اى جلوگیرنده از هر بلا که خواهى اى

کَریمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ تَوَفَّنى عَلى مِلَّةِ اِبْراهیمَ وَفِطْرَتِهِ

بزرگوار گذشت اى نیکو درگذر بمیران مرا بر کیش ابراهیم و فطرت او

وَعَلى دینِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ و الِهِ وَسُنَّتِهِ وَعَلى خَیْرِ الْوَفاةِ

و بر دین محمد صلى الله علیه و آله و طریقه اش و بر بهترین مردنها

فَتَوَفَّنى مُوالِیاً لاِولِیاَّئِکَ وَمُعادِیاً لاِعْداَّئِکَ اَللّهُمَّ وَجَنِّبْنى فى هذِهِ

پس بمیرانم در آن حال که دوست دار دوستانت و دشمن دشمنانت باشم خدایا و مرا در این

السَّنَةِ کُلَّ عَمَلٍ اَوْ قَوْلٍ اَوْ فِعْلٍ یُباعِدُنى مِنْکَ وَاَجْلُِبْنى اِلَى کُلِّ

سال از هر کارى یا گفتارى یا عملى که مرا از تو دور کند دورم بدار و بسوى کار یا گفتار یا

عَمَلٍ اَوْ قَوْلٍ اَوْ فِعْلٍ یُقَرِّبُنى مِنْکَ فى هذِهِ السَّنَةِ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

عملى که مرا در این سال به تو نزدیک سازد بکشانم اى مهربانترین مهربانان

وَامْنَعْنى مِنْ کُلِّ عَمَلٍ اَوْ قَوْلٍ اَوْ فِعْلٍ یَکُونُ مِنّى اَخافُ ضَرَرَ

و بازم دار از هر کارى یا گفتارى یا کردارى که از من سر زند و از سرانجام زیان آورش

عاقِبَتِهِ وَاَخافُ مَقْتَکَ اِیّاىَ عَلَیْهِ حِذارَ اَنْ تَصْرِفَ وَجْهَکَ الْکَریمَ

بیمناک باشم و از خشمت بخاطر آن بر خویش بترسم ، بترسم از اینکه توجه کریمانه ات

عَنّى فَاَسْتَوجِبَ بِهِ نَقْصاً مِنْ حَظٍّ لى عِنْدَکَ یا رَؤُفُ یا رَحیمُ

را از من بگردانى و بدان جهت مستوجب نقصانى از بهره اى که پیش تو دارم گردم اى با عطوفت اى مهربان

اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فى مُسْتَقْبَلِ سَنَتى هذِهِ فى حِفْظِکََوفى جِوارِکَ

خدایا در آینده امسال مرا در حفظ و پناه

وَفى کَنَفِکَ وَجَلِّلْنى سِتْرَ عافِیَتِکَ وَهَبْ لى کَرامَتَکَ عَزَّ جارُکَ وَجَلَّ

و کنف خودت قرارم ده و پرده عافیت خود را بر من بپوشان و از بزرگوارى خویش بر من ببخش عزیز است پناهنده به تو

ثَناَّؤُکَ وَلا اِلهَ غَیْرُکَ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى تابِعاً لِصالِحى مَنْ مَضى مِنْ

و والا است ستایشت و معبودى جز تو نیست خدایا مرا پیرو شایستگان از اولیاء گذشته ات قرارم ده

اَوْلِیاَّئِکَ وَاَلْحِقْنى بِهِمْ وَاجْعَلْنى مُسَلِّماً لِمَنْ قالَ بِالصِّدْقِ عَلَیْکَ

و بدانها ملحقم کن و چنانم کن که براى آنانکه از جانب تو به حقیقت سخن گفتند

مِنْهُمْ وَاَعُوذُ بِکَ اللّهُمَّ اَنْ تُحیطَ بى خَطیئَتى وَظُلْمى وَاِسْرافى

تسلیم باشم و پناه مى برم به تو خدایا از اینکه فرا گیردم خطا و ستم و زیاده رویم

عَلى نَفْسى وَاتِّباعى لِهَواىَ وَاشْتِغالى بِشَهَواتى فَیَحُولُ ذلِکَ

بر خویشتن و پیرویم از هواى نفس و سرگرمیم به شهوات و در نتیجه آنها میان من

بَیْنى وَبَیْنَ رَحْمَتِکَ وَرِضْوانِکَ فَاَکُونُ مَنْسِیّاً عِنْدَکَ مُتَعَرِّضاً

و رحمت و خوشنودى تو حائل گردد و کار بدانجا کشد که فراموش درگاهت شوم و بدانچه موجب خشم

لِسَخَطِکَ وَنِقْمَتِکَ اَللّهُمَّ وَفِّقْنى لِکُلِّ عَمَلٍ صالِحٍ تَرْضى بِهِ عَنّى

و عقوبت تو است دست زنم خدایا موفقم بدار براى هر عمل شایسته اى که به وسیله آن از من خشنود

وَقَرِّبْنى اِلَیْکَ زُلْفى اَللّهُمَّ کَما کَفَیْتَ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ

شوى و مرا به مقام قرب خویش نزدیک کن خدایا چنانچه هراس دشمن را از پیامبرت محمد صلى الله علیه

وَ الِهِ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَفَرَّجْتَ هَمَّهُ وَکَشَفْتَ غَمَّهُ وَصَدَقْتَهُ وَعْدَکَ

و آله کفایت فرمودى و اندوهش را برطرف کردى و غمش را زدودى و به وعده ات درباره اش وفا کردى

وَاَنْجَزْتَ لَهُ عَهْدَکَ اَللّهُمَّ فَبِذلِکَ فَاکْفِنى هَوْلَ هذِهِ السَّنَةِ وَآفاتِها

و پیمانت را با او به پایان رساندى خدایا به همان ترتیب هراس این سال و آفات

وَاَسْقامَها وَفِتْنَتَها وَشُرُورَها وَاَحزانَها وَضیقَ الْمَعاشِ فیها

و امراض و بلاها و شرور و اندوهها و تنگى و فشار زندگى را از من دور فرما

وَبَلِّغْنى بِرَحْمَتِکَ کَمالَ الْعافِیَةِ بِتَمامِ دَوامِ النِّعْمَةِ عِنْدى اِلى مُنْتَهى

و به رحمت خویش برسان مرا به کمال عافیت بوسیله ادامه نعمتت که پیش من دارى تا پایان

اَجَلى اَسْئَلُکَ سُؤ الَ مَنْ اَساَّءَ وَظَلَمَ وَاسْتَکانَ وَاعْتَرَفَ وَاَسْئَلُکَ اَنْ

عمرم ، و از تو خواهم خواستن کسى که گناه کرده و بر خویش ستم کرده و به حال بیچارگى افتاده و به گناه خویش معترف است از تو خواهم

تَغْفِرَ لى ما مَضى مِنَ الذُّنُوبِ الَّتى حَصَرَتْها حَفَظَتُکَ وَاَحْصَتْها

که بیامرزى گناهان گذشته مرا آنها را که نگهبانانت ثبت کرده و فرشتگان

کِرامُ مَلاَّئِکَتِکَ عَلَىَّ وَاَنْ تَعْصِمَنى اِل- هى مِنَ الذُّنُوبِ فیم ا بَقِىَ

بزرگوارت شماره کرده اند و نگاهم دارى خدایا از گناهان در آینده

مِنْ عُمْرى اِلى مُنْتَهى اَجَلى یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ صَلِّ عَلَى

عمرم تا پایان عمرم اى خدا اى بخشاینده اى مهربان درود فرست بر

مُحمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ وَ اتِنى کُلَّ ما سَئَلْتُکَ وَرَغِبْتُ اِلَیْکَ فیهِ

محمد و خاندان محمد و بده به من همه آنچه را از تو خواستم و درباره اش مشتاقانه به درگاهت آمدم

فَاِنَّکَ اَمَرْتَنى بِالدُّعاءِ وَتَکَفَّلْتَ لى بِالاِْجابَةِ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

زیرا تو خود دستور دعایم دادى و اجابت آن را نیز برایم به عهده گرفتى اى مهربانترین مهربانان

فقیر گوید که سیّد این دعا را در شب اوّل ماه ذکر فرموده .

اوّل غسل کردن در آب جارى و ریختن سى کف آب بر سر که باعث ایمنى از جمیع دردها و بیماریها است در تمام سال .

دوّم کفى از گلاب بر رُو بزند تا از خوارى و پریشانى نجات یابد و قدرى هم بر سر خود بزند تا در آن سال از سرسام ایمن شود .

سوّم دو رکعت نماز اوّل ماه و تصدّق را به عمل آورد .

چهارم دو رکعت نماز کند در رکعت اوّل حمد و اِنّا فَتَحْنا و در رکعت دوّم حَمْد و هر سوره که خواهد بخواند تا حق تعالى جمیع بدیها را در آن سال از او دور گرداند و در حفظ خدا باشد تا سال آینده  .

پنجم بعد از طلوع فجر این دعا بخواند :

اَللّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضانَ وَقَدِ افْتَرَضْتَ عَلَیْنا صِیامَهُ وَاَنْزَلْتَ

خدایا ماه رمضان آمد و تو روزه آن را بر ما واجب کرده اى و نازل فرموده اى

فیهِ الْقُرآنَ هُدىً لِلنّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَالْفُرْقانِ اَللّهُمَّ اَعِنّا

در آن قرآن را که راهنماى مردم و حجتهائى از هدایت و تمیز (میان حق و باطل ) است خدایا کمک ده ما را

عَلى صِیامِهِ وَتَقَبَّلْهُ مِنّا وَتَسَلَّمْهُ مِنّا وَسَلِّمْهُ لَنا فى یُسْرٍ مِنَکَ

بر گرفتن روزه اش و آن را از ما بپذیر و بخوبى از ما دریافتش کن و سالمش گردان براى ما در آسودگى

وَعافِیَةٍ اِنَّکَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ

و عافیت خودت که همانا تو بر هر چیز توانائى

ششم بخواند دعاء چهل و چهارم صحیفه کامله را اگر در شب نخوانده .

 این درخواست "حماسنا" به دنبال اظهارات اخیر هیفا وهبی مطرح می شود که گفته است :"من تحت فرمان حزب الله و رهبرش سید حسن نصرالله هستم و آماده اجرای دستورات او می باشم" .

به گزارش العربیه ، حماسنا با پخش بیانیه جنجال برانگیزی روی وبگاه خود گفت :" ما حزب الله را تشویق می کنیم از فرصت استفاده کرده و اظهارات هیفا وهبی را غنیمت شمرده او را تشویق به برخوداری از وقار وحشمت وپایبندی به ارزشهای اسلامی کند ."

شایان ذکر است که "حماسنا" از چهار سال پیش این خواننده زن لبنانی را وارد لیست سیاه خود کرده و او را متهم می کند که"برهنگی و حرکات شهوت انگیز" را در ویدیو کلیپ های خود تبلیغ می کند .

قبلا روزنامه قطری "الرایه" وبرخی وبگاههای اینترنتی به نقل از هیفا وهبی نوشته بودند که او مایل است "به صفوف جنبش مقاومت حزب الله تحت فرماندهی سید حسن نصر الله بپیوندد ".

فرصت طلایی

هیفا وهبی این سخنان را اخیرا به مناسبت دومین سالگرد جنگ لبنان وآزادی اسیران از زندانهای اسراییل بر زبان جاری کرده وافزوده است :"من می دانم که رسیدن به سید (حسن)سخت است ،ولی سعی خواهم کرد با او ملاقات داشته باشم ، تا به او بگویم که آماده انجام وظایف ملی خود تحت فرمان او هستم ." وی در ادامه گفته بود :"من افتخار می کنم تحت فرمان او باشم".

حماسنا این اظهارات هیفا وهبی را فرصت طلایی نامید وافزود :"دوری جستن از برهنگی وعدم افراط در آن ونیز به تن کردن لباسهای متین برای مصون نگهداشتن نسل نو ،اولین وظیفه ای می باشد که لازم است به آن عمل کند ."حماسنا در ادامه افزود: ما در حال حاضر از او نمی خواهیم که با حجاب شود ،البته اگر باحجاب شود چه بهتر ،ولی در غیر این صورت، حداقل از حرکتهای شهوت بر انگیز ،هنگام اجرای کنسرت و پوشیدن لباسهای نا مناسب دوری جوید وما از حزب الله می خواهیم تا بر اساس اظهارات خودش او را تحت تاثیر قرار دهد .

"حماسنا" که به جنبش اخوان المسلمین نزدیک می باشد در ادامه می گوید :" فعالیتهای گسترده حزب الله ،جذب خواننده ای مانند هیفا وهبی را آسان می نماید و چنین امری در وهله اول یک وظیفه دینی واجتماعی و حتی میهنی است ،خصوصا که برخی رسانه ها گزارش داده اند که شرکت های اسراییلی عکس های مستهجن وی را در سرزمینهای اشغال شده فلسطینی به فروش می رسانند ."

 

خبرگزاری رویتر و هیفا وهبی

 خبرگزاری رویتر در سال 2006 تعریف و تمجید هیفا وهبی از سید حسن نصر الله را منتشر کرده بود . وی که شیعی تبار واز اهالی شهر نبطیه می باشد ، یکی از برادران خود را که گویا عضو جنبش شیعی امل بوده است در دهه هشتاد میلادی در نبرد علیه اسراییل از دست داده است .

خبرگزاری رویتر ضمن پخش گفته های هیفا وهبی با شگفتی افزود :" عجیب است که بشنویم هیفا وهبی از یک روحانی تعریف می کند که به خواننده هایی مثل او توجهی ندارد ، کما اینکه کانال تلویزیونی حزب الله (المنار) ترانه هایی خواننده هایی مانند هیفا را پخش نمی کند ".

شایان ذکر است که هیفا وهبی در مصاحبه ای با روزنامه "القدس العربی" در شماره روز دوشنبه 25-8-2008 چاپ لندن گفته بود " باعث افتخارمن است که شخصی همچون سید حسن نصر الله از سرزمینمان دفاع می کند".

 

امام جمعه موقت کرمان:

در ماه رمضان توفیق روزه و تلاوت قرآن را بخواهید

کرمان-خبرگزاری ایسکانیوز: حجه الاسلام صباحی گفت: حضرت رسول اکرم(علیه السلام) در خطبه شعبانیه فرمودند: در ماه مبارک رمضان دوچیز را از خدا بخواهید یکی توفیق روزه این ماه و دیگری تلاوت قرآن.

به گزارش روز شنبه گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران((ایسکانیوز)) وی گفت: حضرت رسول اکرم(علیه السلام) در این خطبه فرمودند: بدبخت کسی است که در این ماه آمرزیده نشود. وی همچنین به بیان قسمتهای دیگر این خطبه پرداخت : گرسنه و تشنه که می شوید این گرسنگی و تشنگی شما را به یاد گرسنگی و تشنگی روز قیامت بیندازد. به فقیران و مسکینان صدقه دهید، به بزرگان احترام بگذارید به کوچکترها ترحم کنید ، گوش و چشم خودرا از حرام دور نگه دارید، به یتیمان دیگران احترام بگذارید تا به یتیمان شما احترام بگذارند مردم، هر کس افطاری دهد این افطاری برات او از آتش جهنم است، یکی بلند شد گفت: ما که نداریم چه بکنیم حضرت فرمودند: افطاری دهید حتی به اندازه یک دانه خرما و یا یک جرعه آب حضرت فرمودند: در این ماه خوش اخلاق باشید که جواز عبور از پل صراط است، به زیردستان در این ماه تخفیف دهید. کسی که در این ماه نماز واجب بخواند ثواب 70 نماز نماز را در ماههای دیگر را دارد، کسی که در این ماه بر من صلوات بفرستد خداوند میزان اعمال اورا از ثواب سنگین می کند ، کسی که یک آیه قرآن در این ماه بخواند ثواب ختم قرآن را در ماههای دیگر را داراست. در این قسمت از کلام حضرت علی(علیه السلام) عرض کردند بهترین اعمال در این ماه چیست ایشان فرمودند : پرهیز از گناه وسپس گریستند و بعد که امام علی(علیه السلام) علت را پرسیدند حضرت فرمودند: در آن ماه می بینم که محاسنت از خون فرق سرت خضاب می شود امام فرموند: دینم سالم است حضرت فرمودند: آری امام جمعه موقت کرمان گفت: به هر صورت خداوند در این ماه دنبال بهانه است برای ثواب دادن به بندگان وی همچنین گفت: ما در استان کرمان قریب به 2000 مسجد در بسته داریم که در ماه مبارک رمضان نیمی از آنان فعال می شوند. مردم گاهی بدیهیات مسائل دینی را نمی دانند که در مرحله اول ما مقصریم ولی ماه رمضان فرصت مناسبی است برای فراگیری این مسائل. وی همجنین در خطبه اول نماز در خصوص عُجب گفت: عجب یا همان خود پسندی مراتب ومراحلی دارد خودپسندی در برابر خدا خودپسندی در برابر بندگان خدا خودپسندی در برابر گناهان که در مورد اول در مورد افرادی است که به خاطر انجام اعمال عبادی بر خدا منت می گذارند و تصورشان این است که دین خدا را رونق می دهند. دسته دوم همان افراد با انجام اعمال عبادی مثلاً می گویند من اهل جماعت و جمعه هستم ولی اونیست واگر صفت خوبی در مردم می بینند سعی در پیدا کردن نقصی در او هستند. و دسته سوم معصیت کارانی هستند خود را آزاد، روشنفکر و خود را بَری از تقلید می دانند و معتقدند دیگران دچار موهومات شده اند. حجه الاسلام صباحی گفت: امام صادق(علیه السلام) فرمودند: ابلیس به لشکریان خود می گوید: چنانچه سه چیز را در مردم ایجاد کردم کاری به آنان ندارم. گناهانش را فراموش کند، دچار عجب شود، کارهای خود را زیاد و بزرگ می بینند.